Oekraïense Anastasija Panasjoek: ‘God gaf mijn man een tweede leven’

Drie weken wist Anastasija Panasjoek (38) niet waar haar echtgenoot verbleef. Ja, ze wist dat hij in het Oekraïense leger zat. Maar waar hij was gelegerd, dat vertelde hij niet. Hij zei dat hij op een veilige plek zat, vertelt ze in het Utrechtse gemeentehuis.

Tot dat ene bericht van hem begin december: “Ik lig in het ziekenhuis.” Haar man had gevochten in Oost-Oekraïne en het ternauwernood overleefd. Hij had hersenletsel en een gebroken meniscus opgelopen. 60 procent van de daar aanwezige Oekraïense soldaten had het gevecht niet overleefd, vertelt ze.

In de twee weken na het bericht verkeerde ze in een depressie. Ze had twee weken kunnen huilen, maar deed dat niet. Ze moest sterk zijn, hield ze zichzelf voor. En ook dankbaar zijn. “God gaf mijn man een tweede leven”, zegt ze tussen haar tranen door.

Ze vertrokken in hun skikleren naar Nederland

Het contrast met een jaar geleden is groot. Het gezin Panasjoek ging vanaf 24 februari skiën om de verjaardag van hun 10-jarige zoontje te vieren. In de West-Oekraïense bergen aangekomen, hoorden ze dat de oorlog was begonnen. Panasjoek kon niet geloven dat de Russen waren binnengevallen. “Ik dacht dat we broers en zussen waren.”

Terwijl haar man naar Kiev reisde om zich na een oproep aan te sluiten bij de Oekraïense krijgsmacht, zocht Panasjoek naar een uitweg. Ze besefte dat de oorlog niet binnen een week voorbij zou zijn. Via haar werk in Kiev had ze al langer contact met een Nederlandse collega, die haar voorstelde om naar Nederland te vluchten. Moeder en zoon vertrokken met alleen winter- en skikleren naar Nederland, waar ze op 12 maart aankwamen en werden opgevangen door de collega en zijn familie en buren. Ze kan niet genoeg benadrukken hoe dankbaar ze is.

Binnen drie maanden kreeg ze haar leven in Nederland op de rit. Ze zocht direct naar een baan. “Ik heb hersenen, benen en handen. Dus waarom kan ik zelf geen geld verdienen?”

Ze werkt bij hetzelfde internationale bedrijf als in Kiev. Nu huurt ze een appartement in Utrecht en sport met collega’s. Haar zoon gaat naar school.

Kan ze terug naar Oekraïne of niet?

Eind december reisde ze samen met haar zoon naar Kiev, om haar man in een militair ziekenhuis te bezoeken. Op 31 december vierden ze met elkaar oud en nieuw, terwijl Rusland de stad met raketten bestookte.

In de toekomst kijken is lastig, vindt ze. De oorlog bepaalt haar leven. Kan ze terug naar Oekraïne of niet? Ondertussen bouwen zij en haar zoon hun leven op in Nederland, terwijl haar man herstelt in Oekraïne. “Misschien dat hij ooit deze kant op kan komen.”

Lees ook:

Rus Alexander Petrov: ‘Iedere Rus die een Oekraïner doodt, is een crimineel’

De Rus Alexander Petrov woont in Bosch en Duin. De invasie van zijn land in Oekraïne shockeerde hem.

Ira Heuvelman: ‘De Russische tv-gif heeft mijn moeder veranderd’

Ira Heuvelman vertrok in 2007 uit Rusland omdat ze er door Vladimir Poetin geen toekomst meer zag.