Voor Erie (12) zijn mensen maar lastige puzzels

In de lawaaiige brugklas voelt de 12-jarige Erie zich niet thuis. Liever bespiedt ze de bewoners van een vakantiepark vanuit de struiken.

Kinderen die elkaar door een moeilijke periode heen helpen, over hen schrijft Tineke Honingh graag. Zo gaat Elke dag broerdag over de broers in een samengesteld gezin die weglopen om niet uit elkaar gehaald te worden. Het (on)gewone verhaal van Bo (en Tom) volgt een spastisch meisje dat naar een nieuwe school gaat, waar ze wordt opgescheept met een helper.

Er vallen nog meer, nu nog niet storende overeenkomsten op: het eerste boek speelde zich grotendeels af in het bos, Honinghs nieuweling ook. In het tweede boek komt een kind met een lichamelijke beperking voor, in Struikmeisje opnieuw. In ‘broerdag’ is de brief van een advocatenkantoor de katalysator, nu voert de brief van een psycholoog, die bijna het hele boek ongeopend blijft, de spanning op.

Daarin staat de diagnose die hoofdpersoon Erie (12) heeft gekregen, maar ze is er niet aan toe die te lezen. Liever zorgt ze voor een verweesd dasje en bestudeert ze, verscholen in de struiken, de tijdelijke bewoners van het bungalowpark vlakbij.

Te druk

Al weken gaat ze niet naar school, het is haar te druk in de brugklas. Alsof er keiharde muziek aan staat, legt ze uit, ‘alsof mijn brein drie verschillende ­telefoontjes tegelijk krijgt en ik ze alle drie tegelijk moet opnemen en beantwoorden’.

Honingh neemt je invoelbaar mee in ­Eries brein: mensen zijn puzzels voor haar, waarvan ze de stukjes langzaam moet verzamelen. Naar de winkel gaan of zomaar een praatje maken, ze krijgt er een krabbend beest van in haar maag. Soms werkt het in zo’n geval kalmerend om ‘de Zeven’ te doen: hardop zeven soorten vogels, mossen of ­bomen tellen.

Rolstoelhumor

Maar dan ontmoet ze op het huisjespark brugklasser Bas, die zijn eigen hoofdstukken heeft. Waarom hij in een rolstoel zit laat ­Honingh in het midden: het gaat haar om wat hij voor Erie gaat betekenen. Bas komt tot leven als een zelfverzekerde, sterke jongen die met ‘rolstoelhumor’ over zichzelf kan praten.

Eries zus vraagt hem – met goede bedoelingen – stiekem om Erie uit haar isolement te trekken. Hij gaat akkoord, maar naarmate er steeds meer échte vriendschap tussen Erie en Bas ontstaat, voelt hij zich steeds ongemakkelijker bij zijn opdracht.

In een toegankelijke stijl schreef Honingh een empathisch, soms ontroerend boek over begrijpen wie je bent en mensen vinden die snappen hoe je in elkaar steekt.

Tineke Honingh
Struikmeisje
Van Goor; 240 blz. € 16,99
Vanaf 11 jaar