Jasper Steppé werd conducteur: ‘De spoorwegen waren mijn reddingsboei’

Wat doe je met je geld? Jasper Steppé (52) werkt sinds drieënhalf jaar fulltime als conducteur. Doordat hij nu meer vastigheid in zijn werkende leven heeft, zijn de geldzorgen die hij had vrijwel verdwenen.

Trok onlangs de beurs voor

“Een wasmachine. Wel tweedehands. Ik geef niet zoveel om dure dingen. Ik heb geen rijbewijs en dus ook geen auto, fancy apparaten interesseren mij verder niet. Maar een werkende wasmachine is natuurlijk nodig. De vorige wasmachine maakte extreem veel lawaai, dus voor mij was het van groot belang dat de ‘nieuwe’ stiller zou zijn, en dat is gelukt.”

Bespaart op

“Kleding. Mijn kleding koop ik voornamelijk via Vinted. Ik vind het onzin om een spijkerbroek van 120 euro te kopen, als je diezelfde spijkerbroek met een piepklein beetje zoeken ook voor 20 euro online kan vinden. Verder bezoek ik tegen het einde van de maand vaak de goedkopere supermarkten. Daarnaast zet ik sinds de stijging van de energieprijzen de verwarming pas na zes uur ’s avonds aan. Dat heb ik ook afgesproken met mijn twee kinderen die de helft van de tijd bij mij wonen. Mijn energierekening ging van 130 euro in de maand naar 330 euro per maand. Dan moet je wel.”

Zet geld opzij voor

“Een buffer. Sinds ik als conducteur werk probeer ik iedere maand wat geld door te sluizen naar mijn spaarrekening. Het lukt niet altijd, toch is het meer dan ik eerder had durven denken. Na een jarenlang dienstverband bij het blad Voetbal International ben ik in 2014 begonnen als freelanceredacteur. Ik vond het lastig om rond te komen en op een gegeven moment ben ik ook in de horeca gaan werken. Toen ik mijn eerste loonstrookje zag wist ik niet zo goed of ik moest lachen of huilen. Mij werd toen wel duidelijk dat er echt iets moest veranderen.

Ik sprak iemand die op latere leeftijd was begonnen als conducteur, hij was er heel enthousiast over. Altijd hield ik er al van om met de trein te reizen, en gelijk de dag erna heb ik een brief gestuurd naar de NS. Een maand later kon ik beginnen met mijn opleiding. Ik heb geen moment spijt gehad. In de ochtend voelt het alsof je het land helpt opstarten, en in de avond breng je de mensen thuis. Je staat als conducteur midden in de maatschappij.”

Heeft schulden

“Bij mijn vader. Of tenminste, hij heeft de schulden die ik bij hem had gelijk kwijtgescholden. Er is een periode geweest dat ik niet wist of ik financieel gezien het einde van de maand zou halen. Gelukkig heb ik mijn hypotheek altijd kunnen aflossen, maar soms bleef er nog maar 150 euro voor de rest van de maand over. Natuurlijk voelt het als een nederlaag als je eind veertig bent en je moet bij je vader aankloppen, maar hij was blij dat hij mij kon helpen; ‘Zie het maar als een voorschot op wat nog komt’, zei hij.”

Geniet van

“Festivals. Sinds ik als conducteur werk gun ik het mezelf om weer regelmatig een festival te bezoeken. Ik was pas op Grasnapolsky, Best Kept Secret en Le Guess Who liggen in het vooruitzicht. Een toegangskaartje is al gauw rond de tweehonderd euro en daar komt ook nog eten en drinken bij. Maar ik heb het er graag voor over; ik hou ervan om naar bandjes te gaan en ik hou ervan om samen met vrienden en vriendinnen te zijn. Op een festival komt dat allemaal samen.”

Werkt over vijf jaar

“Als conducteur. Ik durf wel te zeggen dat ik de rest van mijn werkzame leven bij de NS wil blijven. Ze hebben mij met deze baan een reddingsboei toegeworpen.”