Een pen die ook door astronauten gebruikt wordt: hoe cool is dat

Deze balpen doet het ook op zijn kop, onder water en bij extreme kou. De pen gaat mee op elke bemande ruimtevlucht van Nasa.

Ooit was Valentijnsdag – dinsdag is het weer zover – een gelegenheid om een geheime affectie te openbaren. Niet met luchtjes, lingerie of andere poenerige cadeaus maar met een liefdesbrief, handgeschreven ­uiteraard.

Want een brief toont dat de afzender tijd investeert en aandacht. Mooi papier kiezen, brief in de juiste envelop, bezegelen met een statige postzegel en dan op de bus doen. En zorgvuldig de fijnste pen kiezen. Vooral die laatste keuze is heel persoonlijk en luistert nauw.

De techniek achter de balpen werd in 1938 geïntroduceerd door de Hongaarse kranten­uitgever László József Bíró. Dankzij een ronddraaiend metalen balletje in punt van zijn pen kon sneldrogende – en dus niet vlekkende! – dikke druk­inkt worden gebruikt.

Lekkere grip

Een veilige keuze is de Crystal van Bic, met meer dan honderd miljard stuks de meest verkochte pen ooit. Door de zeskantige vorm heeft de Crystal niet alleen een lekkere grip, maar oogt hij als het vertrouwde potlood. Door de doorschijnende kunststof is het makkelijk te zien hoe vol de pen nog is en de inktkleur is te herkennen aan het olijke dopje.

Kortom, een no-nonsense ontwerp dat is opgenomen in de collectie van het MoMa in New York.

Maar ja, als het schrijven met een pen dan toch iets bijzonders wordt, waarom dan niet een bijzondere pen kiezen. De Crystal is een plastic wegwerpproduct.

Een vulpen dan, het ultieme schrijfmiddel voor de romanticus? Inderdaad, geen pen schrijft zo makkelijk en sierlijk. Al gaat de moderne vulpen niet meer ‘naar de hand staan’, zoals de fragielere kroontjespen uit de vorige eeuw. Bovendien vlekt de vulpen snel door de relatief dunne inkt en droogt de punt juist uit. En ze zijn relatief duur; de duurste pen ter wereld is niet voor niets een vulpen: de Fulgor Nocturnus van Tilbaldi, die ruim 7 miljoen euro opbracht.

Blijft over de navulbare ­ballpoint, een concept dat is ontwikkeld op verzoek van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie Nasa. Die zocht een pen die ook zonder zwaartekracht zou werken. De oplossing kwam van het familiebedrijf Fisher Pen Company, dat in 1947 al een navulbare inktpatroon had ontwikkeld. Door dit verzegelde patroon te vullen met gas, wordt de inkt altijd naar de punt van de pen gedrukt. De behuizing kreeg een ranke vorm van robuust metaal, waardoor de pen zelfs oogt als een raket. Zijn ruimtedebuut was tijdens de Apollo 7-missie in 1968. Sindsdien gaat de pen mee op elke bemande ruimtevlucht van Nasa.

Nee, de Russen gebruikten geen goedkoop potlood

Fischer investeerde 1 miljoen dollar eigen vermogen in de ontwikkeling van deze Space Pen, de pen is dus niet ontwikkeld door Nasa. Nog een hardnekkig misverstand is dat de Russen genoegen namen met een goedkoop potlood voor hun kosmonauten. Een afgebroken punt kan tot in de kleinste hoeken en gaten doordringen en zelfs kortsluiting veroorzaken. Dus ook de Russen gebruiken Space Pens, net als de commerciële ruimtevaartorganisatie Space X.

Cool natuurlijk, een astronautenpen. Zijn doorbraak op de consumentenmarkt was in 1969, direct na de maanlanding.

Fisher maakt de Space Pen in verschillende uitvoeringen, van een Office Edition in zwart titanium (239 euro) tot de ronde Bullet (44,95 euro). En natuurlijk lonkt de #AG7, de pen die werd gebruikt op de Apollo-missie, van bijna 100 euro.

Met de Fisher Space Pen kun je niet alleen ondersteboven schrijven, hij doet het ook ­onder water, hij schrijft over vettige oppervlaktes en bij extreme temperaturen van -30 tot 121 Celsius, voor de gegarandeerde duur van honderd jaar. Geen vulpen of Bic die daaraan kan tippen.