Duurzame update van een Hollands icoon: een stoel van afgedankte meubels en zelfs tandenborstels

De Rex is een stoel die nooit bij het grofvuil belandt. Is een exemplaar kapot, dan wordt deze vermalen om er een nieuwe van te maken.

In 1953 rolde de eerste ­Revolt-stoel van ontwerper Friso Kramer (1922-2019) van de band in de Ahrend-fabriek. De stoel was het toonbeeld van de Nederlandse wederopbouw. Zuinig in materiaalgebruik, makkelijk te maken, handig in gebruik want stapelbaar en – heel belangrijk – nuchter van vorm. Precies de eigenschappen waar Nederland prat op gaat. Bovendien is de stoel onverslijtbaar door de plaatstalen poten in een U-vorm. De stoel wordt al meer dan zeventig jaar gemaakt, wat uitzonderlijk lang is. Wie heeft er niet op gezeten op de lagere school?

Zo’n Hollands icoon, daar mag toch eigenlijk niets aan veranderen. Maar ja, de tijden zijn wel veranderd. Een stalen stoel is niet alleen zwaar in transport, maar vreet ook energie in het maakproces.

Een uiterlijk waar niemand zich aan ergert

Daarom vroeg Ahrend in 2011 aan ontwerper Ineke Hans om een duurzame update van de Revolt-stoel. Voor deze ­Ahrend 380-stoel blijft Hans dicht bij het origineel, maar brengt ze ­genoeg aanpassingen aan om de stoel een eigen smoel te geven. De voor- en achter­poten staan in een omgekeerde V-vorm en frame en rugleuning zijn van twee verschillende materialen. De stoel is leverbaar in twee frisse kleurcombinaties en met of zonder armsteunen.

Het grote verschil met de oude Revolt: de 380 is van recyclebaar plastic en weegt slechts 6 kilo. Bijkomend voordeel is dat het kunststof pret­tiger meeveert. Kortom, een stoel die lekker zit, met een uiterlijk waar niemand zich aan ergert. In één woord nuchter. Net als zijn voorganger heeft de Ahrend 380 diverse design­prijzen in de wacht gesleept.

Update van de update

En nu zijn de tijden weer veranderd. Dus lanceerde Hans ruim een jaar geleden een update van de update van de Revolt-stoel in samenwerking met de firma Circuform.

De Rex-stoel (275 euro) is ­gemaakt van hergebruikt plastic van afgedankte kantoorstoelen, maar ook van tandenborstels en industrieel afval, en kan zelf ook weer worden gerecycled. De gebruiker kan de stoel daarvoor afgeven bij een inleverpunt voor 20 euro, wat is geborgd met een plaatje onder de zitting. De ingenomen stoelen worden gecontroleerd, schoongemaakt en indien nodig gerepareerd, want de Rex bestaat uit vervangbare onderdelen. Dan wordt de stoel als tweedehands exemplaar verkocht. Is Rex toch af, dan wordt de stoel vermalen tot korrels om er een nieuwe van te maken.

Eerste statiegeldstoel

Daarmee is de Rex, die net als zijn twee voorgangers in de designprijzen viel, de eerste ­statiegeldstoel ter wereld. Wegbrengen in plaats van weggooien wordt beloond – gewoon handje contantje, want ook daar gaat Nederland prat op. Ook­ ­bedrijven worden zo aan­gezet om beter na te denken wat er met hun product gebeurt nadat het eenmaal is verkocht. ­Waarom zou een meubelstuk een wegwerpproduct moeten zijn?

Al ging dat laatste toch al niet op voor de Revolt-stoel. Een zoekopdracht op Marktplaats levert al gauw honderd vintage-exemplaren op. Voor een gaaf exemplaar uit de jaren vijftig wordt grif 400 euro gevraagd. Het origineel is daarmee zelfs na zeventig jaar nog waardevoller dan zijn opvolger.

Duurzamer kan niet. Zuiniger ook niet trouwens. Het is een Hollands icoon.