Zeiler Nicholas Heiner houdt dubbel gevoel over aan WK-zilver

Hoewel hij een zeer constant WK afwerkte, was het voor Nicholas Heiner niet genoeg voor zijn tweede wereldtitel. De man uit Enkhuizen stuitte op een ontketende Nieuw-Zeelander die vooral de eerste dagen vrijwel foutloos de boot door de golven van de baai van Port Phillip stuurde. In de afsluitende medalrace van zaterdag was een derde plek niet genoeg om Josh Junior nog te achterhalen. “Voor de wind was die jongen net iets beter. Normaal is dat ook mijn kracht, maar nu ging ik iets minder snel.”

Z’n onderbuikgevoel zei echter dat er meer in had gezeten, vertelt Heiner (30) door de telefoon vanuit Melbourne een paar uur na de prijsuitreiking. Hij aarzelt even. “Met 52 punten word je normaal gesproken wereldkampioen. Maar deze keer helaas niet.”

Hij miste in de titelstrijd, die tien races telde, net die ene uitschieter. Een achtste plaats was z’n slechtste resultaat, twee derde plaatsen de

beste scores. Het toernooi werd geteisterd door de hitte in Australië. Records werden verbroken; 45 graden was geen uitzondering, maar de eerste dagen was de wind minder aanwezig dan verwacht. Er kon zelfs een dag niet worden gezeild. “Ik heb niet hoeven achtervolgen, zat er altijd goed bij. Daardoor had het echt gekund”, aldus de man die twee jaar geleden bij zijn debuut brons veroverde.

Wereldtop

Heiner stapte na z’n mislukte campagne voor Rio, waar hij als wereldkampioen van 2014 in de Laser-klasse de interne selectiestrijd verloor van Rutger van Schaardenburg, over naar de Finn. Het boottype dat geschikt is voor de ‘zware jongens’, omdat hij twee keer zo zwaar is en een stuk groter. Heiner kwam om het gevaarte te temmen een kleine twintig kilo aan. Van ruim zeventig naar bijna honderd kilogram. “De Finn ligt me net iets beter. In deze klasse kan ik beter mijn kracht kwijt.”

Die transitie voltrok zich geruisloos. Vanaf zijn overstap behoort ­Heiner tot de top van het veld. Ook weet de Noord-Hollander al dat hij eindelijk zijn debuut op de Olympische Spelen mag gaan maken. De strijd met Pieter-Jan Postma, die Heiner dit voorjaar in zijn voordeel besliste, zorgde er wel voor dat de focus werd verlegd.

“Er zijn wat dingen blijven liggen. Daar ga ik nu volop mee aan de slag. Vooral op het gebied van materiaalontwikkeling wil ik nog een stap ­maken.” Daarbij roept hij de hulp in van vader Roy Heiner, winnaar van olympisch brons in Atlanta 1996, ­eveneens in de Finn. Ten opzichte van de Laser mag iedereen z’n eigen boot prepareren, waar in de Laser alles is vastgelegd. “Daar bepaalt dus echt de bootsnelheid. Hier kun je op andere manieren het verschil maken.”

Geluk

Tot de laatste race Down Under streden nog vier zeilers voor twee podiumplaatsen op het nummer dat na de Spelen van de olympische kalender verdwijnt. Heiner verbeterde zich aanzienlijk, gezien zijn zesde plaats een jaar geleden.

“Ik ben fysiek weer iets sterker, en ook technisch is het allemaal wat strakker. Ik heb meer uren in de boot kunnen maken. De topvijf is zo aan elkaar gewaagd. Wij gaan het ook op de Spelen uitmaken. Wat dat betreft heb ik door de strijd met Pieter-Jan goed kunnen oefenen op het presteren onder druk. Dat kwam deze week ook weer van pas. Je moet ondanks de stress zorgen dat je je routines blijft uitvoeren.”

Heiner mag nu voorzichtig gaan dromen van olympisch goud in de baai van Enoshima, waar hij eerder dit jaar het testevent won. “Ik weet waar ik daar het verschil kan maken. Het zal aankomen op net dat beetje geluk. Valt het jouw kant op, of niet.”

Lees ook:

Zeiler Nicholas Heiner kwam 18 kilo aan om zwaardere boot te kunnen temmen

Om de overstap van de Laser naar de grotere Finn te maken, moest Nicholas Heiner flink wat zwaarder worden. Achttien kilo later gaat hij aan de leiding bij het EK in Spanje.‘Dit is puur power.’