Snelle groei
Voor het vrouwenvoetbal wordt Nederland net als bij de mannen een ‘opleidingsland’
Het Nederlandse vrouwenvoetbal groeit en wordt steeds professioneler, maar de sport ondervindt ook zijn grenzen. ‘We zijn een opleidingsland.’
Terwijl Gijs de Jong, secretaris-generaal van voetbalbond KNVB, woensdag in een vergaderruimte te Zeist zijn bespiegelingen op het Nederlandse vrouwenvoetbal gaf, reed er een speciale koerier naar Zürich. Daar, in het hoofdkantoor van wereldvoetbalbond Fifa, brengt de Nederlandse voetbalbond samen met de bonden van België en Duitsland een officieel bid uit om de organisatie van het WK in 2027 binnen te halen.
Het WK moet, nadat Nederland eerder het (gewonnen) EK van 2017 organiseerde, een nieuwe impuls geven aan het vrouwenvoetbal in ons land. Vrouwenvoetbal is al enige jaren de snelstgroeiende teamsport in Nederland. Van 109.000 actieve leden in 2014 naar 135.000 voetballende meisjes en vrouwen in 2022. In 2026 moeten dat er 155.000 zijn, een toename van vijftien procent.
Uiteraard horen er ook mijlpalen bij die toegenomen populariteit. In maart werd een bezoekersrecord gevestigd bij de competitiewedstrijd Ajax-Feyenoord (ruim 30.000 toeschouwers), komend seizoen zal de eredivisie bestaan uit twaalf clubs (FC Utrecht komt erbij) en wordt er toegewerkt naar een collectieve cao. Bovendien wordt op 3 juni de Champions League-finale voor vrouwen gespeeld in Eindhoven. “We worden steeds professioneler”, ziet Lucienne Reichardt, sinds vorig jaar manager vrouwenvoetbal bij de KNVB. “Steeds meer BVO’s (betaald voetbalorganisaties, red.) omarmen het vrouwenvoetbal. Dat is mooi om te zien.”
Opleidingsvergoedingen
De KNVB kan de lat daardoor steeds hoger leggen. Er komen licentie-eisen voor eerstedivisieclubs, vanaf het seizoen 2024/2025 wordt er een promotie- en degradatieregeling ingevoerd en ook liggen er plannen klaar voor opleidingsvergoedingen, zoals dat ook geldt bij de mannen. De vraag is wel: hoe verhouden deze ontwikkelingen zich tot de competities in het buitenland? “Clubs in Engeland of Duitsland werken met hogere budgetten, waardoor er ook relatief meer geld naar de vrouwenafdeling gaat”, weet Reichardt. “Daarnaast hebben we nog maar een korte geschiedenis met het vrouwenvoetbal in Nederland. Dat moeten we niet vergeten.”
Bondscoach Andries Jonker, die deze zomer met het Nederlands elftal meedoet aan het WK in Australië en Nieuw-Zeeland, vindt dat soms ten onrechte het beeld wordt geschetst dat Nederland achterloopt op andere landen. “We lopen keurig in de pas”, meent hij. “Alleen, je moet niet vergeten: we zijn een klein land. Uiteindelijk zie je bij de vrouwen hetzelfde ontstaan als bij de mannen: we zijn een opleidingsland voor het buitenland. Maar we zitten zeker niet stil. Er gebeurt van alles.”
Zo heeft de KNVB achttien verenigingsadviseurs, die amateurclubs begeleiden om voetballende meisjes en vrouwen beter te faciliteren. “Uiteindelijk willen we de sport inclusiever maken, met meer vrouwelijke coaches, scheidsrechters en bestuursleden”, stelt Reichardt. “We willen een plek zijn met gelijke kansen voor iedereen.”
Veel blessures
Dat het vrouwenvoetbal met groeistuipen te maken heeft, blijkt ook uit de golf met blessures. “Als ik naar mijn team kijk, dan kan ik zo een elftal maken met speelsters die een kruisbandblessure hebben”, zegt Stefan Hoogsteder, bondscoach van Jong Oranje. “Dat zijn we nu aan het onderzoeken. Komt het door de vrouwelijke cyclus? De verschillende instroomroutes?”
Voor Jonker zijn het spannende maanden richting het WK, dat op 20 juli begint. “Het aantal blessures is een grote bron van zorg”, vindt hij. “De meeste speelsters hebben een verleden bij een amateurclub, wat weinig te maken heeft met topvoetbal.” Daarbij ergert hij zich tevens aan de overvolle speelkalender. “Dat helpt niet om blessures te voorkomen”, stelt hij. “Er is momenteel bonje bij de Uefa over de kalender voor volgend seizoen. Het is onvoorstelbaar dat we daar nu nog over moeten discussiëren.”
En over dat WK-bid? Op 17 mei 2024 volgt de uitslag in Zürich, waar Nederland moet zien af te rekenen met Brazilië, Zuid-Afrika en een duo-bid van Amerika en Mexico.
Lees ook:
Kruisbanden en carrières knappen in vrouwenvoetbal. ‘Vrouwen spelen een ander spel’
Voetballende vrouwen en meisjes hebben een veel grotere kans op zwaar knieletsel: een afgescheurde kruisband. De reden: met het vrouwenlichaam wordt in het voetbal veel te weinig rekening gehouden, ook bij de schoenen.
