Wielrennen
Valpartijen Evenepoel en Kruijswijk wakkeren discussie over veiligheid meer dan ooit aan
Dit weekend zetten drie valpartijen de discussie over veiligheid in het wielrennen op scherp. Een eerste aanzet wordt gegeven door Richard Plugge: er moet een onafhankelijke partij oordelen over de route.
Er staat een fiets tegen de rijrichting in tegen een muurtje geparkeerd, aan het begin van een brug. Het is een vreemd beeld in volle finale van de Ronde van Lombardije, een van de monumenten, op zaterdag gereden langs het Comomeer in Italië. Een cameraman zoomt net lang genoeg in om het nummerplaatje te zien: 111. Dat is van Remco Evenepoel, het jonge Belgische megatalent. Hij is naar beneden gestort. Maar hoe diep, en of alles in orde is, dat blijft minutenlang onzeker.
Dan sijpelen berichten door. Evenepoel is bij bewustzijn. Op een foto is te zien hoe hij met ogen dicht de hand van een hulpverlener omklemt, terwijl hij in stabiele zijligging tussen takken en stenen ligt. Op televisie worden helikopterbeelden herhaald: Evenepoel houdt de bocht niet, tikt met zijn voorwiel het begin van de brug aan en valt voorover naar beneden. Pas zaterdagavond volgt nieuws: Evenepoel heeft zijn bekken gebroken en heeft last van zijn longen. Zijn seizoen is voorbij.
De rampspoed is in Lombardije na Evenepoels val nog niet voorbij. Vlak bij de finish rijdt een auto de weg op, die Maximilian Schachmann afsnijdt. De Duitser kan niet remmen en klapt op het linkerachterraam. Hij rijdt door, maar blijkt zijn sleutelbeen te hebben gebroken.
Honderden kilometers verderop zit Steven Kruijswijk dan al in een Frans ziekenhuis. Hij is in de vierde etappe van de Dauphiné gevallen in een steile afdaling vol diepe putten en met veel grint. Hij ontwricht zijn schouder en twijfelt over Tourdeelname. Ploeggenoot Tom Dumoulin spreekt na afloop schande over die weg. “Dat dit nog kan in het moderne wielrennen. Ik ben echt superkwaad.”
Op hol geslagen door Frankrijk
Drie valpartijen, met verschillende oorzaken. Maar ook drie crashes die brandstof zijn om de discussie over veiligheid in het wielrennen nieuw vuur in te blazen. Zeker nu het peloton pas net bekomen is van een andere horrorcrash, die van Fabio Jakobsen in de Ronde van Polen.
Veiligheid is al jaren een van de belangrijkste thema’s in de sport. Wielerunie UCI en organisatoren als de Franse ASO en de Italiaanse RCS (organisator Ronde van Lombardije) deden beloften en namen maatregelen: minder motoren in het peloton, ploegen met minder renners en er is een ‘extreem-weerprotocol’.
Maar dat blijkt verre van genoeg. Helemaal nu het peloton in een snelkookpan is beland, met volop wedstrijden gepropt in slechts drie maanden tijd. Dumoulin zei bovendien bij de NOS dat hij gemiddeld zelden hogere wattages reed, een teken dat het peloton op hol geslagen door Frankrijk rijdt.
Dwars door de vangrail
Vanuit het peloton komt forse kritiek richting de wielerunie UCI. Richard Plugge, teambaas van Jumbo-Visma, heeft met andere ploegen een plan om een extern bedrijf in te huren om de veiligheid op het parcours te garanderen. Bij de NOS: “Want we hebben geen vertrouwen in de controle die de UCI zelf doet.”
De veiligheid van een race ligt bij de organisatie. Maar de UCI keurt het parcours met een ‘technische commissie’. Zij vonden het goed dat in Frankrijk het peloton over een geitenpaadje moest: naast Kruijswijk vielen ook Tourfavoriete Buchmann en Pinot.
In Italië, bij de brug waar Evenepoel viel, was geen bescherming geplaatst. Geen borden, geen kussen. Terwijl de afdaling rond die brug berucht is. Vijftien meter eerder vielen Laurens De Plus en Jan Bakelants drie jaar geleden dwars door de vangrail. Een jaar later was de vangrail nog steeds niet gerepareerd, tot woede van de renners.
De renners in de Dauphiné vroegen zondag voor neutralisatie van de eerste tien kilometer in de afdaling vanuit startplaats Megève. Het was een statement. “Laat dit een duidelijk signaal zijn dat er veel meer moet worden gedaan aan onze veiligheid.”De UCI heeft gezegd een onderzoek in te stellen naar de RCS voor het feit dat een auto op het parcours kon komen.
Schaafwond
Er was afgelopen weekend nog een valpartij te melden: Primoz Roglic, leider in de Dauphiné, stapte zondag niet meer op omdat hij te veel last had van schaafwonden na een val op een vlakke weg. Roglic was kort daarna duizelig, reed wel uit, maar richting de Tour nam hij het zekere voor het onzekere. Door zijn uitvallen won Daniel Martínez van EF Education zondag verrassend de Franse rittenkoers. Roglic’ ploeggenoot Kuss won zondag de laatste etappe.
In Lombardije was Jakob Fuglsang de beste, nadat hij in de finale van George Bennett was weggereden. Bauke Mollema, vorig jaar eerste, werd nu vierde. Derde werd Fuglsangs ploeggenoot Alexandr Vlasov.
Lees ook:
Dumoulin heeft nog ups en downs, maar zit ‘echt lekker in zijn vel’
Tom Dumoulin reed in de Dauphiné met de besten mee omhoog. Dat had hij ook gedaan in de Tour de l’Ain vorige week, zijn eerste koers in 420 dagen. Hij reed daar eveneens sterk, ook al is hij onzekerder dan voorheen.
