Wielrennen
Tour van Jumbo-Visma verandert in zeven kilometer weer volledig
Binnen zeven kilometer vielen zondag drie Jumbo-Visma-renners. Steven Kruijswijk brak een sleutelbeen, Jonas Vingegaard had schaafwonden en Tiesj Benoot een flinke wond. En dan was Primoz Roglic niet eens gestart. Na de vijftiende etappe staat de ploeg er ineens een stuk minder dominant voor.
En dan, opeens, zonder dat het peloton echt heel hard rijdt, zit Steven Kruijswijk op de grond. Hij houdt zijn schouder vast, schudt van nee. Zijn Tour is voorbij, zomaar ineens, na een plotselinge en onbenullige val in de veertiende etappe naar Carcasonne. En hij weet het meteen.
Kruijswijk, tot zondag de nummer dertien van het klassement, was bezig met een van zijn beste rondes in jaren. In de eerste week een windscherm voor Vingegaard in de gevaarlijke vlakke etappes, in de Alpen een van de renners die het langst bij zijn kopman kon blijven. Maar de pech overkwam hem weer, zoals de laatste jaren wel vaker. De droom met zijn ploeg het geel naar Parijs te brengen eindigde op een brede rechte weg in Katharenland. Het laatste beeld van hem is dat hij in een ambulance wordt getild.
Het lycra van Vingegaard is gescheurd
Tien minuten later krijgt de Tour van Jumbo-Visma nog een wending. Want zeven kilometer na de val van Kruijswijk is de stress in de ploeg mogelijk nog groter. Na een rotonde liggen zowel Tiesj Benoot als Vingegaard op de grond. De Belg valt eerst, Vingegaard kan naar eigen zeggen geen kant op. De leider knalt hard met zijn linkerzij tegen de grond. Op het gele shirt zitten vuile strepen, het lycra is gescheurd. Maar hij kan door. “Ik voel me een beetje beurs, maar dat is altijd zo na een val.”
Op dat moment is er toch paniek in de ploegleiderswagen. Grischa Niermann roept dat iedereen om zich heen moet kijken en wie er nog is bij Vingegaard moet blijven. Ploeggenoot Christophe Laporte redt mogelijk de Tour door met de jonge Deen in zijn wiel volle bak naar voren te rijden en er daarna voor te zorgen dat ze de rest van de etappe nooit meer verder dan plek vijf in het peloton zitten
Alleen Wout van Aert is dan nog als extra ploeggenoot aanwezig. Hij mag de massasprint nog rijden, wordt tweede, maar op zijn schouders rust nu een helse taak. Hij moet langer dan wie ook op kop rijden, aangezien Vingegaard voor het hooggebergte alleen nog Sepp Kuss over heeft. Niermann heeft daar wel vertrouwen in. “Wout gaat de bergetappes niet winnen, dus hij zal volledig in dienst van de ploeg rijden. En ik weet zeker dat hij dat ook op de cols van de Pyreneeën zal kunnen.”
Een groot ei op het dijbeen van Benoot
Toch ontsnapt aan Niermann wel een kreet van teleurstelling. Het is een tweede baaldag deze ronde, na de kasseienetappe in de eerste week. Met dit keer nog verstrekkende gevolgen. Want niet alleen Kruijswijk is gehavend, ook Primoz Roglic is niet meer in koers. Sterker nog, die was niet eens opgestapt. De ploeg is nog met zes over.
Als Niermann zijn verhaal vertelt, stapt Benoot achter hem met een zucht van zijn fiets. De rechterkant van zijn broek is gescheurd, op zijn dijbeen zit al een groot ei. Ook hij is zwaar gehavend, en ook bij hem is het afwachten wat hij de komende dagen nog voor zijn kopman kan betekenen. Vingegaard blijft strijdbaar. “We gaan door, tot Parijs. Ook met zes.”
Lees ook:
De controle van Jumbo-Visma richting Alpe D’Huez: saai voor de buitenwereld, perfect voor de leider
Voor de buitenwereld zag het er een beetje saai uit, maar de manier waarop Jumbo-Visma de etappe naar Alpe d’Huez controleerde was precies zoals het moest, zei ploegleider Arthur van Dongen. De trein voor Jonas Vingegaard reed van de start tot 4,5 kilometer voor de finish op kop, over de Galibier, de Croix-de-Fer en de Alpe d’Huez. Hoe werkt dat?