Tirana kleurt langzaam rood en wit: ‘Feyenoord pakt je. En laat je niet meer los’

Nee, nóóit van zijn leven had hij dit kunnen verzinnen. Sinds de Fries Bauke Deelstra (33) voor zijn vijfde verjaardag een dekbed met het Feyenoord-logo kreeg van ‘omke Tseard’ (oom Tjeerd) is hij een groot fan. Uitgerekend dit jaar speelt zijn club de finale van de Conference League in Tirana, de stad waar hij sinds drie jaar woont. “Ik ga dus gewoon op mijn fiets naar een Europese finale van Feyenoord. Kijk, daar staat ie”, wijst Deelstra.

Hij zit op een terras in de schaduw met zijn vriend Geert en zwager Tjeerd die speciaal voor de finale naar de hoofdstad van Albanië zijn afgereisd. Zo druppelen deze maandag de eerste Feyenoordfans Tirana binnen. Deelstra vertelt in Feyenoord-shirt dat hij inmiddels is ontdekt door diverse Albanese media. “Kijk”, toont hij zijn telefoon, “gisteren was ik op televisie hier. Ze willen vooral een voorspelling weten. Ik zeg steeds 2-0. Twee keer Cyriel Dessers.”

Aansluiting bij de Europese Unie

Er was kritiek op de keuze van de Europese voetbalbond Uefa om hier, in een stadion voor krap 20.000 mensen, de finale te laten spelen. Maar Albanië is er heel trots op, getuige de banieren die overal in het centrum hangen. Een opstapje naar – ooit – aansluiting bij de Europese Unie, hopen ze. “Daar zijn ze niet klaar voor”, zegt Deelstra. Hij werkt in een land met een moslimmeerderheid voor European Christian Mission, een christelijke zendingsorganisatie. “Albanië is een land van uitersten. Er is een kleine, schatrijke bovenlaag, maar veel armoede achter de voordeuren. En veel corruptie en drugscriminaliteit.”

Daar merken de Feyenoordsupporters die langzaam het straatbeeld vullen, niets van. Ze zijn uit allerlei hoeken naar afgereisd. Wesley Koen en zijn maat Ricardo Hersbach reden eerst naar Friedrichshafen in het zuiden van Duitsland om daar het vliegtuig te pakken. “Maar ook dat zat vol met Feyenoorders.”

Wesley en Ricardo waren er dit seizoen ook al bij in Praag, Berlijn, Belgrado en Marseille om het Europese avontuur van hun club te volgen. “Op de dag dat ze in Belgrado tegen Partizan speelden moest ik eerst nog rijexamen doen. Ik was er net op tijd”, vertelt Ricardo. “Topdag. Geslaagd én Feyenoord won met 2-5. De mooiste van allemaal.”

Omdat ze veel uitwedstrijden bezochten, kwamen ze eerder in aanmerking voor een van de drieduizend gratis kaartjes die de Uefa aan Feyenoord ter beschikking stelde. Nick Winkelman en Mark Heijster deden zaken via Marktplaats. Daar kochten ze twee kaarten voor samen 800 euro. “Het is veel geld. Van de andere kant: de laatste finale is twintig jaar geleden. Als je het bedrag door twintig deelt, valt het per jaar best mee.”

In totaal verwachten de Albanese autoriteiten achtduizend Feyenoorders. Er wordt rekening mee gehouden dat liefst twintigduizend supporters van tegenstander AS Roma de Adriatische Zee oversteken. Voor hen die geen kaartje hebben, zijn in de stad fanzones ingericht. Of het allemaal vredig blijft, is wel een vraag die de Albanezen bezighoudt, weet Deelstra. “Ze willen van mij weten of onze supporters vriendelijk zijn.”

Maandag was de stemming bij het nog bescheiden Legioen in Tirana nog heel ontspannen. De meeste supporters geven aan dat ze het al prachtig vinden dat Feyenoord in de finale staat. Op het immense Skanderbegplein, staat een groep fans uit Schiedam en Rotterdam, in de hete zon gewapend met bier, niet zo optimistisch te zijn. “Dan kan het alleen maar meevallen!” Wesley en Ricardo zijn positiever. “De Europese campagne van Feyenoord was een stuk stabieler dan die van AS Roma.”

Het duo gaat nog even de toerist uithangen: de megalomane Piramide bekijken die in de jaren tachtig werd gebouwd als museum voor de man die van Albanië lang een geïsoleerd en straatarm land maakte, dictator Enver Hoxha. Ze willen nog wel even verklaren wat al die Feyenoordfans hier drijft. Ricardo: “Het is de kameraadschap. Of we winnen of verliezen, we zijn één.” Wesley: “Feyenoord voelt bijna als religie. Het pakt je. En laat je niet meer los.”

Religie? Nee, dát niet, lacht zendingswerker Deelstra. “God staat op één, dan mijn familie. Feyenoord is bijzaak. Wel een mooie.”

Lees ook:

De lange reis van Bryan Linssen: ‘Ik ben nooit gaan geloven dat ik erg goed ben’

Hij knokt bij Feyenoord lang tegen de twijfels over hem, maar woensdag staat Bryan Linssen wel in de Conference League-finale. ‘Het teamgevoel is onze grote kracht.’

Feyenoord gaat terug naar Tirana. Oud-doelman Ed de Goeij blikt terug. ‘We keken onze ogen uit’

In 1991 speelde Feyenoord voor het laatst in Tirana. De spelers schrokken destijds van de armoede in Albanië. Doelman Artur Lekbello koestert vooral warme herinneringen aan de ontmoetingen met Feyenoord.