‘Superwoman’ Suzanne Schultings soevereine schaatssucces

De rode hoes over de helm ging zondagmiddag af bij Suzanne Schulting, en ze wees op het nummer wat er stond: een 1, en dat was precies het getal wat aangaf hoe haar weekend was geweest. Schulting (23) was op het Europees kampioenschap in Gdansk ongenaakbaar op alle individuele afstanden. Ze won de 500, 1000 en 1500 meter en zodoende ook het eindklassement.

Voor Schulting was het de derde Europese titel op rij. Vanwege de coronamaatregelen was ook het toernooi in Polen een lege aangelegenheid. De NOS was er wel het hele weekend live bij, waardoor Schulting in ieder geval het beeldschermpodium kreeg dat ze verdiende. Haar zegetocht was wederom indrukwekkend: van de vijftien races die ze dit weekend reed in haar individuele toernooi, won ze er dertien, de meesten ook met overmacht. Ze was fysiek de sterkste, en dat vulde ze aan met het beste uithoudingsvermogen. Ga er maar aan staan, als tegenstander.

Ze wist dat ze de beste was

Schulting liet wederom zien dat ze stabiliteit heeft gevonden in een onvoorspelbare sport waarin dat woord eigenlijk niet bestaat. In Dordrecht 2019 liet ze zich nog af en toe verrassen, begin 2020 in Hongarije wist ze voor het eerst drie afstanden te winnen. En dit jaar kwam er de zelfverzekerdheid bij: ze wist dat ze de beste was, niet alleen van Nederland, maar ook Europees. “Dit bewijst ook dat ik de druk aankan die ik mezelf opleg, en die de buitenwereld oplegt. Individueel rijd ik nu zonder fouten. Dat is toch maar een mooi gegeven.”

Haar overmacht was zo groot dat zaterdag, na haar twee titels op de 1500 en 500 meter, er zelfs grapjes werden gemaakt over dat ze soms bij de mannen mee zou kunnen doen. Semen Elistratov, kampioen bij de mannen, had aan bondscoach Jeroen Otter gevraagd hoe hij toch aan die ‘superwoman’ kwam. Maar op het ijs waren er geen tijd voor grappen. “Het was zeker niet een beetje spelen. Want winnen blijft toch het allerlekkerst. En zeker de manier waarop.”

Goed voor het wedstrijdritme

Een Europese titel wilde ze zeker nu niet laten liggen, ook omdat het de eerste van de slechts twee internationale toernooien is die dit jaar worden verreden. Er rest slechts een wereldkampioenschap, in maart in Dordrecht. Maar voor Schulting komt er nog een extraatje: terwijl de rest van het team naar Tenerife gaat om een paar dagen te fietsen, rijdt zij het WK afstanden op de langebaan, waar ze zich plaatste voor de 500 en 1000 meter. Iets waar ze erg naar uitkijkt: “Dat is toch goed voor het wedstrijdritme. Dan hoef ik er niet vijf weken weer helemaal uit.”

Wat het EK ook leerde, is dat er vanuit eigen land flinke concurrentie kan komen. Zowel Selma Poutsma als ook Xandra Velzeboer reden Europees in de prijzen, in het spoor van Schulting. Bondscoach Otter schetste een toekomst waarin die drie vrouwen elkaar nog heel vaak tegen gaan komen. Daar ligt nog braakliggend terrein: het is nu oefenen op het samenrijden.

Schulting zou hen nu en dan ook kunnen helpen in een race, maar dat ging gisteren faliekant mis. Schulting duwde in een reflex Poutsma naar voren in de zogenoemde super­finale, de laatste afstand van het toernooi. Dat is verboden en beide vrouwen werden ervoor gediskwalificeerd. “Dat ga ik dus nooit meer doen in mijn carrière”, zei Schulting na afloop schuldbewust. Er bleek uit dat ook de beste nog kan ­leren. En dat ze de sport dus nog niet is ontgroeid.

Knegt voor het eerst sinds zijn ongeluk weer op het podium

Ruim twee jaar na zijn ongeluk met zijn houtkachel behaalde Sjinkie Knegt weer een medaille op een internationaal toernooi. Derde werd hij, op de 1500 meter. En dat deed hem toch wel wat, vertelde hij zaterdagavond. “Het is wel heel fijn dat je zo weer kunt beginnen.” Ook op zijn sociale media refereerde hij aan dat moment.

Knegt was overigens niet de beste Nederlandse man op het EK. Dat was Itzhak de Laat, die uiteindelijk derde werd in het algemeen klassement. De man die een Medusa op zijn helm had geschilderd, een eigen creatie, zorgde ook voor de winnende eindsprint op de aflossing. Beiden hopen op het WK op meer. Knegt: "Maar je moet een keer weer opstarten. En dan zo, dan mag je tevreden zijn.”

Lees ook:

Suzanne Schulting is zo compleet, dat ze eigenlijk niet meer te verslaan is

Vorig jaar was Schultings metamorfose eigenlijk al compleet, toen ze alles won.