Overprikkeld? Wie altijd ‘aan’ staat, is kwetsbaar in de atletiek, weten Lieke Klaver en Femke Bol

Femke Bol kan heel goed niks doen, Lieke Klaver is dat aan het leren. Twee topatletes over de kunst van het rust nemen, en de noodzaak ervan.

Als het tijd is voor vragen, schiet de vinger van topatlete Lieke Klaver omhoog. Samen met collega Femke Bol heeft ze vanuit de zaal, die verder gevuld is met journalisten, meegeluisterd naar de toelichting van toernooidirecteur Ellen van Langen op het deelnemersveld van de komende FBK Games. “In het overzicht van wereldrecordhouders mist er een”, merkt Klaver op. De naam van Bol ontbreekt, de snelste loopster ooit op de 400 meter indoor.

Inhoudelijk is dat foutje niet zo interessant. Bol wordt door de organisatie als grote publiekstrekker voor 4 juni zeker op waarde geschat. Van Langen reageert dan ook lachend: “Wat slordig, zeker omdat die persoon erbij is”. Het voorval is vooral interessant omdat het illustreert hoe verschillende karakters in de topsportwereld hun energie anders verdelen.

Een flapuit

Klaver is zo iemand die altijd ‘aan’ staat, een flapuit bovendien. Bol is bedachtzamer, rustiger ook. Bij de interruptie van haar vriendin glimlacht ze bijna verlegen. Op een persconferentie zal zij niet snel het woord nemen zonder dat haar iets wordt gevraagd. Waarom langer dan noodzakelijk concentratie van jezelf eisen?

Wanneer de twee atletes aan de beurt zijn om op het podium plaats te nemen, vertelt Klaver dat ze een tijdlang overprikkeld is geweest. Ze moest heel veel huilen, kon niet goed tegen geluiden en haar geheugen was wankel. “Ik ben niet zo goed in rust nemen.” Haar eigen bank bijvoorbeeld, daar zat ze zelden op. Zelfs thuis bleef het onrustig in haar hoofd. “Ik keek altijd continu op mijn horloge. Mijn ademhaling was in rust ook veel te hoog.”

Klaver merkte het na de Europese kampioenschappen in Istanbul, eerder dit jaar. Dat zij het eindfeest oversloeg, was al een teken aan de wand. “Dat is zeldzaam voor mij.” Net als de rest van de nationale selectie kreeg ze vervolgens een week vakantie, maar op de eerste maandag daarna brak ze tijdens de training.

Maar doorgaan en doorgaan

Bol luistert. Een verslaggever wil weten hoe zij haar maatje heeft gesteund, toch de persoon met wie ze zoveel ervaringen heeft kunnen delen sinds haar internationale doorbraak? “Ik heb haar vooral met rust gelaten. Als je hoort dat iemand overprikkeld is, ga je niet de hele dag appen. Nu praat je af en toe even. Ik vind het fijn om te zien dat het weer beter gaat.”

Klaver: “Veel mensen denken dat de EK de oorzaak zijn. Dat is niet zo. Ik ben gewoon te lang maar doorgegaan en doorgegaan.” Na een korte break volgde een rustige opbouw. Klaver omschrijft die periode als ‘een eng maar ook leuk proces’. Ze heeft zichzelf beter leren kennen. Grinnikend: “Nu moet ik iedere middag om vier uur van mezelf op die bank gaan zitten.”

Fysiek een seintje krijgen

En Bol? Heeft die inzinking haar een spiegel voorgehouden? “Ik kan heel goed op een bank liggen”, zegt ze lachend. Dan serieuzer: “Ik heb ook moeten leren om die knop om te zetten, want ik kan wel veel stress hebben. Ik weet niet precies hoe, maar op een gegeven moment vind je daar een weg in.”

De Olympische Spelen van Tokio vormden voor haar een belangrijk leermoment. Op vakantie daarna wilde ze van alles ondernemen, toen haar vriend zei: ‘Ik denk dat het goed is om even niks te doen’. “Ik begreep dat niet. Achteraf was het wel beter. Ik was best moe, had veel meegemaakt en wilde toch meteen weer door.” Ze denkt dat het geen toeval is dat ze destijds ook voor het eerst serieuzer geblesseerd raakte. “Als atleten moeten we soms een moment van rust nemen. De ene keer krijg je fysiek een seintje, de andere keer geeft je hoofd het aan.”

Een week of drie, vier geleden kreeg Bol ‘een beetje last’ van een hamstring. Zoiets gebeurt wel vaker, verduidelijkt ze. “Je zit altijd op die grens en ik ging er nu net even overheen.” Op de FBK Games loopt ze de 400 meter zonder horden, omdat ze in de mix met Diamond League-wedstrijden toe is aan zo’n prikkel voor haar spieren.

Klaver komt uit op de 200 meter, omdat in de opbouw van haar seizoen een race op snelheid goed uitkomt. Het gaat weer stukken beter met haar. “Ik hou opeens energie over. Dat ben ik niet gewend.” Wel is ze benieuwd hoe haar hoofd op deze persconferentie reageert, ‘met al die prikkels’. Dat ze die nauwelijks gefilterd heeft, weet Van Langen ook.

Lees ook:

Femke Bol: een leergierig loopfenomeen dat sommige vragen bewust niet stelt

Femke Bol heeft op de NK indoor het 41 jaar oude wereldrecord op de 400 meter verbroken. Wat maakt haar zo’n uitzonderlijk talent? “Haar honger om beter te willen worden, is ongekend.”