Oranje laat zich vernederen door Fransen op dramatische avond
In de eerste wedstrijd onder Ronald Koeman is het Nederlands elftal op de pijnbank gelegd door Frankrijk. Oranje verloor in Parijs de eerste EK-kwalificatie-interland kansloos met 4-0.
Nederland droomde in Qatar van de finale, maar in de eerste interland sinds het WK liet de verliezend finalist van dat toernooi Oranje op genadeloze wijze weten hoe ver het van dat niveau momenteel verwijderd is. Dat een sleutelspeler als Frenkie de Jong en nog een paar anderen er niet bij waren, vrijdagavond in Parijs, was geen geldig excuus voor wat het elftal van de heringetreden bondscoach Ronald Koeman in het feestende Stade de France liet zien.
Dat was dramatisch. Het was vooral aan de Fransen te danken dat de strafexpeditie geen monsterscore werd. Vooral in het eerste half uur was Nederland op alle vlakken − fysiek, technisch, tactisch en op agressie en snelheid − compleet afgetroefd door Les Bleus. Oranje kreeg een gratis masterclass in efficiëntie van een team dat alle fouten genadeloos afstrafte.
Illustratief voor de avond waarop alles mislukte was de strafschop die Memphis Depay in blessuretijd nog miste. Daardoor bleef het 4-0, waarmee de wedstrijd ook qua uitslag veel deed denken aan die van 31 augustus 2017. Toen werd een Oranje in diepe crisis onder Dick Advocaat in Parijs ook met die cijfers afgeschminkt.
Gevaarlijke outsiders Griekenland en Ierland
De valse start van Nederland onder Koeman met zware cijfers zal de concurrenten in groep B van de kwalificatiepoule voor het EK volgend jaar in Duitsland moed geven. Na het verplichte nummer tegen Gibraltar maandag in Rotterdam zal Nederland in september tegen de gevaarlijke outsiders Griekenland en Ierland vol aan de bak moeten om in elk geval tweede in de poule te worden.
Na 21 minuten stond het vrijdagavond al 3-0 op het scorebord, een historische score, want het was de snelste achterstand sinds 1919 (tegen Zweden). Alles wat er mis kon gaan ging in de beginfase mis bij Oranje. En de vicewereldkampioen van Qatar heeft genoeg klasse in huis om daar genadeloos van te profiteren.
De bal naar de dezelfde kleur spelen, toch een basisvereiste in het voetbal, bleek in de beginfase teveel gevraagd. En dan nog het meeste voor Kenneth Taylor, de middenvelder van Ajax die door Koeman verbazingwekkend genoeg in het elftal was opgenomen. Het alternatief, Feyenoorder Mats Wieffer, was niet ‘okselfris’ en viel daarom af, zei Koeman.
Perfecte assist van Mbappe
Na een half uur werd Taylor uit zijn lijden verlost, en zette Koeman met Wout Weghorst in de ploeg de boel om, maar toen was al veel leed geschied. Al in de tweede minuut verloor Taylor na een slechte pass van Steven Berghuis een duel met Antoine Griezmann. Na een perfecte assist van Kylian Mbappe schoot Griezmann zelf raak.
De uitblinkende middenvelder van Atlético Madrid gaf zes minuten later de aanzet tot het volgende hoofdstuk in het treurspel van Oranje. Daarin eiste dit keer Jasper Cillessen een hoofdrol op. De doelman van NEC, die het zo onrechtvaardig vond dat Louis van Gaal hem niet meenam naar het WK, tastte volledig mis op de voorzet van Griezmann. Upamecano liep de bal binnen, 2-0.
Ergens aan de Portugese zuidkust zal Van Gaal het schouwspel met gemengde gevoelens hebben aanschouwd. Hij kreeg veel kritiek dat hij Nederland in Qatar met vijf verdedigers afwachtend en saai voetbal liet spelen, maar in de ogen van Van Gaal was Oranje anders niet goed genoeg om ver te komen in het mondiale eindtoernooi.
Illustratief voor tactische naïviteit was de 3-0
Zijn opvolger Koeman schakelde terug op vier verdedigers (4-3-3) en deed daar ondanks alle blessures en vijf zieke afvallers geen concessies aan. Wie de Franse aanvallers regelmatig als messen door de boter zag snijden, kon vaststellen dat dat geen verstandige keuze was. Illustratief voor de tactische naïviteit was de 3-0 van Mbappe. Vanuit het centrum sprintte hij rechtdoor, Cillessen was kansloos.
Het gemis van vier potentiële basisspelers, Cody Gakpo, Matthijs de Ligt, Andries Noppert en vooral Frenkie de Jong, kon als verzachtende omstandigheid worden aangevoerd. Maar Koeman zei vooraf dat de vervangers volwaardige internationals waren die het niveau aankonden. Maar dan toch niet het topniveau dat de Fransen bij vlagen op de mat legden, met bijna maximale passnauwkeurigheid van Griezmann voorop.
Als Nederland er al uitkwam, in de eerste helft, met een paar kansjes, leidde dat niet tot treffers. Omdat Memphis net te laat bij de bal was en Wijnaldum een voorzet net miste. Nederland was door wat omzettingen van Koeman wat beter in de wedstrijd gekomen.
Debutant Lutsharel Geertruida mocht na een ruil met Jurriën Timber de bewaking van Mbappe op zich nemen. Met Weghorst in de spits en Memphis op de linkerflank werd Xavi Simons in zijn tweede interland aanvallende middenvelder. Dat deed de PSV’er redelijk.
In de tweede helft trapten de Fransen behoorlijk op de rem, wat de vrees voor een monsterscore langzaam wegnam. Oranje kreeg meer balbezit maar kansen creëren zat er niet in. Het leek geen geschikt podium voor een feestelijk moment; toch liet Koeman na 67 minuten Daley Blind invallen. Die bereikte daarmee een mijlpaal. Het was zijn honderdste interland. Even later deed Mbappe met zijn tweede treffer Nederland nog wat extra pijn.
In de slotminuten raakte Geertruida ook nog geblesseerd, vermoedelijk aan zijn hamstrings, waardoor de Feyenoord mogelijk weken uitgeschakeld is. Dat kon er ook nog wel bij.
Lees ook:
Arme Ronald Koeman en het grote kip-kerrieschandaal
‘Koeman was al geplaagd door blessures en afzeggingen en nu moest hij daags voor de eerste grote wedstrijd sinds zijn rentree het kip-kerrieschandaal afdoen als kletskoek.’
