ProfielJulio Velázquez
Opgewonden standje Velázquez helpt Fortuna uit het moeras: ‘No lose focus’
Onder het opgewonden standje Julio Velázquez bleef Fortuna Sittard ook in zijn vierde duel tegen RKC ongeslagen: 0-0. De excentrieke aanpak van de Spaanse trainer werpt zijn vruchten af.
De wedstrijd tegen RKC is tien minuten jong als Fortuna Sittard-trainer Julio Velázquez zich ineens begint uit te kleden. Hij gooit zijn jas richting de reservebank, weer tien minuten later zijn op maat gesneden colbert. Velázquez staat alleen nog in een wit overhemd, mouwen opgerold, zijn horloge blinkend in het Sittardse stadionlicht. Even later gaat ook het bovenste knoopje van zijn overhemd los.
Onnavolgbaar
Velázquez had het heet van al het springen, zwaaien, rennen en schreeuwen. De coach is energieker dan menig speler. Hij wilde met passie zijn reeks als best startende coach in de Fortuna-geschiedenis voortzetten, met negen punten uit drie. Fortuna won in duel vier misschien niet, maar hield wel stuntploeg RKC in bedwang: 0-0. De spanning was zaterdagavond vooral buiten het veld te bespeuren.
Want de schijnwerpers staan op de 41-jarige Spanjaard, vooral door zijn onnavolgbaarheid voor de camera en langs de lijn. Nu al legendarisch is een ESPN-interview van de vorige speelronde. Waarom aanvoerder Mats Seuntjens niet speelde? Minutenlang sprak Velázquez in onbegrijpelijk Spaans-Engels over van alles en nog wat. Seuntjens kon zomaar weer spelen, was de vertaling in één zin. Daarna oreerde hij over tegenstander Vitesse. Samenvatting: elke wedstrijd was anders. Tegen RKC leek de startende en goed spelende Seuntjens geprikkeld door zijn reservebeurt.
Velázquez’ eigen emoties schoten ook alle kanten op. Hij klapte tientallen seconden na een gewonnen corner. Toen RKC direct daarna aanviel, sprong Velázquez echter in de lucht en droop het ongenoegen van zijn gezicht. Hij tekende tactische aanwijzingen op zijn knokkels. Niemand keek. Hij legde het maar uit aan zijn Spaanse assistenten.
Diego Simeone
Na tien minuten liet hij uit onvrede al twee spelers warmlopen. Vier minuten later mochten ze weer op de bank plaatsnemen. Lijkt Velazquez op Diego Simeone, de Argentijnse ADHD-trainer van Atlético Madrid? “Misschien qua intensiteit, maar verder heb ik een andere mentaliteit en opvatting. Ik ben niet Simeone, ik ben Julio Velázquez.”
Een Sittardse Johan Remkes misschien? Wekenlang ging het bij Fortuna alleen over het dominante gedrag van de nieuwe Turkse topspits Burak Yilmaz, over de nieuwe Turkse eigenaren, over Yilmaz die bijna op de vuist ging met de spitsentrainer. Coach Sjors Ultee moest het veld ruimen. Anonieme ingewijden beklaagden zich. Maar na de winstreeks zit iedereen weer op een lijn. Zelfs Yilmaz luisterde. Toen Velázquez schreeuwend naar de middellijn sprintte en druk drie verschillende aanwijzingen gebaarde, gaf de Turkse spits het door aan de rest.
Limburg bekeek hem met argusogen. Velázquez heeft nooit gevoetbald en begon al op zijn vijftiende als coach. Sindsdien coachte hij liefst 23 teams en bleef nergens langer dan twee jaar. Zijn allereerste training liet hij over aan zijn assistenten. Velázquez keek op één knie toe, als een soort verkenner. Maar ook die argwaan is verdwenen. Het ambitieuze Fortuna is inmiddels van plek achttien naar plek tien gekropen, met drie punten achterstand op nummer zes Sparta.
Geen gezeur
Zijn geheim? Die heeft hij niet, vertelde Velázquez na afloop in opnieuw moeilijk te volgen Engels. Iets met de nutteloosheid van levenslessen overbrengen aan voetballers. Voetbal is voetbal, volgens hem. Alles draait om noeste arbeid: ‘No lose focus’. En zijn selectie pakte dat goed op. ‘So very happy’, is hij. Alles vindt hij amazing. Waar Fortuna’s plafond ligt? “Het doel is nog steeds degradatie voorkomen.”
Daarvoor moet soms ook het geluk aan je zijde zijn. Dat had Fortuna niet. In minuut 96 zag Fortuna een penalty na een vasthoudmoment, maar na een VAR-ingreep wuifde arbiter Joey Kooij die weg. Velázquez nam achteraf niet deel aan de nieuwe discussie over de VAR-regels. “Klaag nooit over de scheids, respecteer hem.” Hij keek liever naar boven, praatte tegen de donkere lucht, maakte wat miskende gebaren, om daarna direct het veld af te benen, als eerste van iedereen.
