Nyck de Vries deed er álles voor op zijn lange weg naar de Formule 1

Wanneer Hendrik Jan de Vries (54) voor de kledingkast van Nyck de Vries (28) staat, vraagt hij zich wel eens af of zijn zoon echt van hem is. Broeken, truien, shirts: ze liggen onberispelijk op de plank. Alsof ze net zijn gekocht. Alle kledingstukken zijn gestreken en kaarsrecht naast elkaar gelegd.

In de vriendengroep uit de omgeving van Sneek worden vaak grappen over de geordendheid van De Vries gemaakt. “Voor hij gaat slapen, vouwt hij zijn kleding op en schikt hij alles netjes op de hoek van de bank”, zegt Darian Nooitgedagt. “Het is soms bijna lachwekkend. Zijn appartement in Monaco is misschien 40 vierkante meter groot, maar Nyck kan zichzelf drie tot vier uur zoet houden met schoonmaken. Dat geeft hij liever niet uit handen.”

Het perfectionisme karakteriseert De Vries, die dit weekeinde bij het team van AlphaTauri debuteert in de Formule 1. Vraag zijn omgeving naar kenmerkende eigenschappen, en iedereen benoemt zijn bijna ongeëvenaarde discipline. Hij geeft weinig uit handen, zaken regelt hij zelf. Een unicum.

De Vries bewandelde de weg van de geleidelijkheid. Hij groeide op in een gezin dat gek was van racen. Opa De Vries had een garagebedrijf in Sneek en zijn vader was zelf actief als coureur, de liefde voor de autosport gaf hij door aan zijn zoon.

Propjes papier in zijn oren

Dat begon al op de vierde verjaardag van De Vries junior. Het cadeau: zijn eerste kart. Er was alleen één probleem: doodsbang sprintte De Vries met de handen op zijn oren weg wanneer zijn vader de kart een slinger gaf. Het lawaai was afschuwelijk, daarom stopte hij in die begindagen propjes papier in zijn oren.

“Ik heb hem destijds een beetje gepusht”, zegt Hendrik de Vries, die stiekem zijn plan al had uitgestippeld. “Hij wilde er niets van weten. Ik wist dat veel coureurs in de Formule 1 het EK voor junioren ooit hadden gewonnen. Dat werd het eerste kartdoel op weg naar meer.”

In zijn tweede seizoen behaalde De Vries soeverein de titel. Tom Stevens zat in het begeleidingsteam. De monteur wierp zich op als leermeester en leerde hem de fijne kneepjes van het vak. “Ik weet nog dat hij in de beginperiode heel fel remde”, zegt de Belgische Stevens, die nog altijd werkt als monteur in de kartsport. “De rook kwam bij elke bocht van de achterbanden. Dat moest ik hem afleren.”

Tot 2011 bleven ze samenwerken. “Op een gegeven moment dacht ik: Nyck gaat echt heel groot worden. Hij haalde in op plekken waar niemand anders dat deed. Net alsof hij extra remmen op zijn kart had. Zo’n talent zie je maar zelden, ik vergeet dat nooit meer.”

De Vries viel als karter al op door zijn discipline. Waar andere kinderen van zijn leeftijd na de sessies de tijd vulden met voetballen en spelen, pakte de jonge rijder zijn laptop erbij om het datasysteem van de kart uit te lezen en te analyseren. Altijd maar bezig met beter worden.

Leerplicht omzeild door naar Italië te verhuizen

Het waren vormende jaren. Naar de middelbare school in Sneek ging De Vries nauwelijks. Een halfjaar hooguit. Nadat zijn moeder door een scheiding uit het gezin was vertrokken, omzeilden vader en zoon de leerplicht door naar Italië te verhuizen. Het beloofde land in de wereld van het racen was de volgende halte op de uitgestippelde route van Hendrik Jan de Vries.

Samen met zijn vader, zijn één jaar jongere zusje Seychelle en monteur Stevens vormde karter De Vries een soort zigeunerfamilie. Elk weekeinde reed hij op een ander circuit in Europa, ze zwierven over de snelwegen van Zweden tot Spanje en van Duitsland tot Portugal. Stevens zat achter het stuur in de bus met daarin de kart. Hij kwam met gemak op 50.000 kilometer per jaar.

Vader De Vries reed voor of achter hem in de camper, Nyck en Seychelle maakten ondertussen achter hem hun huiswerk voor de internationale school. Bij wegrestaurants zochten ze de wifi om hun opdrachten te versturen. Slapen deden ze langs de snelweg. Altijd maar onderweg naar het volgende circuit, naar de volgende race, het volgende doel.

Het gezin groeide naar elkaar toe. Seychelle logeert in het buitenland nog altijd op de logeerkamer van haar broer. Ook dit weekeinde in Bahrein. “Een prachttijd”, zegt Hendrik Jan de Vries. “We leefden in een bubbel. Je las de krant niet en had geen idee wat er in de wereld gebeurde. We spraken alleen maar over de kart, welke banden en nieuwe onderdelen nodig waren om te winnen.”

‘Mijn sociale leven bestond uit mensen op het circuit’

Hoewel ook haar leven in het teken van de carrière van haar broer kwam te staan, kijkt Seychelle de Vries met veel genoegdoening terug. “Voor de buitenwereld lijkt het een bijzonder bestaan, maar voor ons was het normaal. Mijn sociale leven bestond uit de mensen op het circuit. Er waren meer zusjes van coureurs, we werden vriendinnen. Een thuis heb ik niet gemist.”

Beiden maakten ze hun middelbare school niet af. “Nyck is enorm ontwikkeld”, zegt vriend Nooitgedagt. “Hij zegt altijd tegen ons dat wij intelligenter zijn omdat we gestudeerd hebben en hij niet verder dan de basisschool kwam. In mijn ogen is het andersom. Hij spreekt zijn talen en heeft inmiddels meer levenservaring dan wij ooit zullen krijgen.”

Na het kartsucces tekende De Vries in 2010 voor het talentenprogramma van McLaren. De weg naar de koningsklasse lag open, verwachtte iedereen. Gestaag vond hij zijn weg omhoog, Na successen in de Formule Renault en GP3 debuteerde hij in de Formule 2, de talentenpool van de Formule 1.

De Vries werd kampioen. De eerste Nederlander ooit. En ook de eerste die sinds 2013 daarmee niet direct een stoeltje kreeg in de Champions League van het racen. De jaren daarvoor schoven Charles Leclerc en George Russel bijvoorbeeld wél door. Net als Nicholas Latifi. De Canadese miljardairszoon bleek de mindere van De Vries in de Formule 2, maar kreeg door de financiële steun van zijn vader toch de kans bij Williams. De Nederlander maakte andermaal kennis met de harde wetten van de autosport: een zak geld gaat boven talent.

Kampioen in de E-klasse

Stoïcijns beende De Vries door, net als in zijn karttijd na een verloren wedstrijd. Even balen, nabespreken met Stevens en op naar de volgende wedstrijd. Zijn familie verloor soms het geloof in een toekomst in de Formule 1. De Vries zelf niet. Hij stopte bij McLaren en koos zijn eigen alternatieve route: de Formule E, de volledig elektrische raceklasse. Opnieuw werd hij kampioen.

“Er is niemand in de Formule 1 met een beter cv dan Nyck de Vries”, zegt coureur Tom Coronel. “Hij heeft de meeste kampioenschappen gewonnen en ook altijd zijn eigen plan getrokken. Geen hulp van buitenaf gekregen. Dat is zo onwaarschijnlijk knap.”

Zijn vader bewondert hoe Nyck altijd naar zichzelf is blijven kijken, zegt hij. “Hij wilde elke race winnen. Het uiteindelijke doel, de Formule 1, was dan even bijzaak. Hij geloofde dat alleen zijn eigen prestaties deuren zouden openen.”

“Typisch Nyck”, zegt Seychelle de Vries, die haar broer bij verschillende teams als test- en simulatorrijder aan de slag zag gaan. “Hij gaat altijd door. Al die jaren hield hij een voet tussen de deur bij de grote teams. Hopend op die ene kans.”

Die kwam vorig seizoen tijdens de Grand Prix van Italië. Toen niemand het nog verwachtte, gebeurde het toch. De Vries stapte uit zijn eigen schaduw en reed op sensationele wijze namens Williams in de punten. Na de race werd hij uit de wagen getild, het was een aanslag op zijn lijf geweest.

Kokhalzen na zijn debuut op Imola

De Vries stortte zich daarom deze winter op krachttraining. Coronel (50) zag de filmpjes voorbijkomen waarin de debutant van het circuit van Imola stond te kokhalzen van de inspanning. “Ik ken geen coureur die meer toegewijd is dan hij. Die bestaat niet. Ik ken genoeg rijders die veel voor de sport deden, maar alleen Nyck doet er echt álles álles álles álles álles voor. Er is geen grotere racegek, en daarom verdient hij deze positie.”

Coronel, analist bij uitzendgemachtige Viaplay, voorspelt voor De Vries een mooiere toekomst dan voor AlphaTauri, strijdend in de achterhoede. “Hij heeft niet de flair en agressie van Max Verstappen, maar hij is wel betrouwbaar en levert. De ideale tweede man voor de grotere teams, zoals Rubens Barrichello en Johnny Herbert vroeger.”

Hendrik Jan en Seychelle de Vries kijken voorlopig niet verder dan de eerstvolgende race. “We hebben er als gezin hard voor gewerkt. Voor ons is dit genieten. Hij is waar hij wilde zijn.”

Lees ook:

Max Verstappen blaast tijdens testdagen rivalen weg. Voorbode van nieuw eenzijdig seizoen?

Zonder dat er een echte race in het nieuwe seizoen is gereden, wordt in de Formule 1 alweer gevreesd voor de verlenging van de alleenheerschappij van Max Verstappen. Tijdens de testdagen in Bahrain verpletterde de Nederlander de Ferrari’s en Mercedessen.