Roeien
Na uitstel Tokio kiest Sophie Souwer een hele nieuwe weg
Toproeister Sophie Souwer (32) zou deze zomer op jacht gaan naar goud op de Spelen. Door corona heeft ze nieuwe keuzes moeten maken, maar haar olympische droom geeft ze nog niet op.
Een aantal Nederlandse topsporters sloeg de laatste weken openlijk aan het twijfelen over hun topsportbestaan nadat de Spelen in Tokio met een jaar werden uitgesteld. Niemand gaf tot nog toe de droom op. Sophie Souwer, een van Nederlands beste roeisters, doet dat evenmin, maar kiest wel voor een langere, moeilijkere weg.
De coronacrisis plaatste de atlete in een spagaat. Na de Spelen zou de Groningse een punt zetten achter haar carrière en verhuizen naar Zwitserland, waar ze zich met haar Italiaanse man, Martino Goretti, eveneens toproeier, wil settelen. Daar zou ze ook haar beroep van verloskundige weer oppakken. Alles was geregeld. Maar het jaar uitstel geeft problemen.
Souwer moet, om haar licentie te behouden, genoeg uren als verloskundige draaien. In Nederland zou dat niet lukken, omdat het naast het roeien onmogelijk is om aan de eisen te voldoen. In het Alpenland zijn de regels anders en kan ze het wel combineren. “En als ik door zou gaan met roeien zou ik Martino lang niet zien. Wil ik m’n huwelijk, het gezin dat we hopen te stichten en m’n werk opgeven, voor een olympische medaille? Je praat wel over de volgende vijftig jaar van een leven. Ik ben bijna 33 jaar. Wil graag moeder worden. Dat zijn de echt belangrijke zaken. Mocht dat niet lukken, zou ik daar altijd spijt van hebben”, zegt ze telefonisch vanuit Zwitserland.
De dubbelvier had altijd prioriteit
Met haar verhuizing naar Zürich geeft ze haar plek in de dubbelvier op. Daarmee werd ze in 2017 wereldkampioen en won ze op de laatste twee WK’s brons. In de pikorde van bondscoach Josy Verdonkschot had de dubbelvier altijd prioriteit. Souwer is met haar power in het middenschip van groot belang.
Voor het uitgestelde EK, dat nu staat gepland voor begin oktober, wil Verdonkschot zijn olympische selecties klaar hebben. Die mist Souwer dus. In januari wil ze wel terugkeren om te kijken of ze nog van waarde kan zijn in een boot. De deur staat nog op een kier. “Ik heb de toezegging dat ik me mag bewijzen. Desnoods roei ik in de skiff (soloboot) op de Spelen. Dan is de kans op een medaille heel klein, maar ik zal alles geven. Maar dan is het wel mijn traject geweest. Mocht de dubbelvier een medaille winnen, zal dat vast wel wat pijn doen.” Maar: “Als ik nu zou blijven, word ik diep ongelukkig”.
Op het meer van Zürich houdt ze zich de komende maanden fit. “De faciliteiten zijn hier goed. Niet ideaal, omdat het water ook voor pleziervaart wordt gebruikt. Maat ik kan mijn uren maken. Ik ga zorgen dat ik begin volgend jaar fit en op niveau ben.”
Lees ook:
Kaj Hendriks (32): van olympische roeiboot naar witte jas in het ziekenhuis
Na het stilvallen van de sport in de coronacrisis maakten meer roeiers keuzes om (tijdelijk) iets anders te gaan doen. Kaj Hendriks schortte tijdelijk zijn olympische missie op omdat hij als arts niet langer aan de zijlijn kon toekijken.
