Merel van Dongen steunt homoseksuele voetballer met actie #YouCanCountOnMe. ‘Ik kon niet niets doen’

Merel van Dongen (27) kon het niet over haar hart verkrijgen om niets te doen nadat een anonieme homoseksuele Engelse voetballer uit de Premier League vorige week een brief schreef aan de Britse krant The Sun, waarin hij vertelde over de worsteling met zijn seksuele geaardheid. “Ik dacht: hoe kan ik hem nu laten weten dat het oké is?

Die vraag ging maar niet uit mijn hoofd”, vertelt de speelster van Atlético Madrid en het Nederlands elftal (41 interlands). En daarom startte ze donderdag op social media een campagne ter ondersteuning, met de hashtag #YouCanCountOnMe. Haar bericht werd inmiddels ruim 1300 keer gedeeld.

Hoe waren de reacties op je boodschap?

Van Dongen: “Geweldig. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik geraakt ben door de hoeveelheid mensen die deze homoseksuele voetballer steunen. Dat is mooi om te zien. Zoals ik had gehoopt en ook geloof, maakt het voor veel mensen helemaal niet uit of je op mannen of vrouwen valt.”

Is de tijd er rijp voor dat een mannelijke voetballer uit de kast komt?

Van Dongen: “Ik denk het wel, maar het is niet aan mij om te zeggen dat die jongen uit de kast moet komen. Dat vind ik echt iets van die persoon zelf. Het enige wat wij als maatschappij kunnen doen, is hem en anderen laten weten dat het oké is. Ik zie het als onze plicht om als maatschappij te zeggen: mocht je zo ver zijn, dan zijn we er voor je.”

In het vrouwenvoetbal zijn er veel speelsters die, net als jij, op hetzelfde geslacht vallen. Waarom blijft dat in het mannenvoetbal zo’n taboe?

Van Dongen: “Daar heb ik veel over nagedacht. Vooropgesteld: mannen- en vrouwenvoetbal is niet met elkaar te vergelijken. Ik begrijp als geen ander dat er andere normen en waarden gelden, met status, geld, et cetera. Maar als je er heel feitelijk naar kijkt, dan kan het blijkbaar wel. Want je doet dezelfde sport, in dezelfde stadions. Ik ben er nog nooit op aangesproken, heb me nog nooit niet geaccepteerd gevoeld en er is ook nog nooit een sponsor geweest die niet met mij in zee wilde vanwege mijn seksuele geaardheid. Ik denk dat dat in het mannenvoetbal ook niet zo snel zal gebeuren. Maar misschien dat ik dat verkeerd inschat.”

In NRC zei je eens: graag was ik als eerste mannelijke voetballer uit de kast gekomen. Wat drijft je om zoiets te willen?

Van Dongen: “Ik zou zo graag ook de goede en mooie kanten van het uit de kast komen willen laten zien aan die jongens. Het is tegelijkertijd ook een soort eervolle positie om de eerste te zijn. Ik denk dat je een enorme legacy achterlaat. Iedereen kent Jacky Robinson, omdat hij de eerste zwarte honkballer was in Amerika. Ik hoop dat homoseksuele voetballers het ook als kans zullen zien. Ik had die kans graag gepakt als ik een man was geweest.”

Toch twijfelde of je deze hashtag wel moest lanceren. Waarom precies?

Van Dongen: “Ik wil dat mensen mij kennen omdat ik een goede voetballer ben, die een transfer naar Atlético Madrid heeft gemaakt en een zilveren medaille op het WK heeft gewonnen. Dat moet mijn legacy zijn. En niet alleen het feit dat ik opsta voor homoseksuele voetballers of bepaalde maatschappelijke issues. Daar probeer ik een balans in te vinden. Dat is soms nog wel lastig. Ik kon het alleen niet over mijn hart verkrijgen om er niets mee te doen. Ik probeerde me te verplaatsen in die jongen, of man. Met zo’n anonieme brief is het toch een beetje aftasten hoe de reacties zijn, waarbij je hoopt dat die positief zullen zijn. Vandaar ook de hashtag.”

Welke taak zie jij voor clubs en bonden?

Van Dongen: “Er moet aandacht voor zijn en er moet geen doofpotsfeer heersen. Ik hoop dat ze uitdragen dat ze er alles aan gaan doen om hem te helpen uit de kast te komen. En dat er geen cultuur ontstaan van: don’t ask, don’t tell. Dat lijkt me mentale mishandeling.”

Lees ook:

Anonieme coming-out van Premier League-voetballer: ‘Dit is het begin van iets wat niet te stoppen is’

Een voetballer uit de Engelse Premier League openbaarde recent in een open brief dat hij homoseksueel is. De John Blankenstein Foundation in Nederland ziet het als hoopvol signaal. ‘De tijd is er nu rijp voor.’