Lobke Berkhout maakte comeback voor olympisch goud, dat dreigt nu te stranden

Op de achtergrond van het telefoongesprek is Belle druk bezig met spelen. “Ik kom er zo aan. Mama is even bellen.” De gedwongen stop geeft Lobke Berkhout de tijd om thuis in Hoorn met haar 6-jarige dochter door te brengen. Eigenlijk had ze deze week in Spanje het WK in de 470-klasse moeten zeilen. Maar afgelopen zondag moest alles en iedereen halsoverkop Mallorca verlaten. “Toen we hoorden dat er een ‘lockdown’ kwam, wilde ik niet het risico lopen m’n dochter te moeten missen.”

Berkhout is succesvol zeilster met twee olympische plakken en vijf wereldtitels. Ze maakte anderhalf jaar geleden haar rentree met maar één doel: alsnog olympisch goud pakken. Dat betekende ook weer wedstrijden en trainingskampen, wat thuis telkens een grote puzzel opleverde. Opa’s en oma staan klaar om haar dochter op te vangen, samen met man Dennis. “Dat hebben we allemaal doorgesproken van te voren. Het was voor afzienbare tijd. Anders had ik het niet gedaan.” Toch valt het niet altijd mee. “Als je via de telefoon ziet en hoort dat ze ziek is of mama mist, wil je haar het liefst bij je pakken. Soms gaat ze mee.”

Toch was het verlangen naar het water groot genoeg om er nog één keer voor te gaan. “Ik heb bewust nog een keer voor mezelf gekozen. Toen Afrodite belde met de vraag, was het snel beslist.” Ze miste de topsport. Al snel merkte Berkhout dat ze weer erg genoot van het ‘spelletje’. Dé uitdaging: kan ik het nog, na zoveel jaar eruit te zijn geweest? Ze zegt ‘gemotiveerder’ te zijn dan aan het einde van haar eerste loopbaan’. “Die killersmentaliteit die ik heb, is er nog steeds.”

Trainingspartners

Haar comeback verliep vorig seizoen wisselend, al plaatste ze zich met zeilpartner Afrodite Zegers voor de Spelen en was er brons op het EK. Maar twaalfde op het WK is niet waar ze voor terugkeerde. “We maakten te veel fouten. We kenden elkaars zwakke plekken niet goed genoeg.” De laatste tijd was er veel meer vertrouwen. “We voelen ons supersterk, we hebben deze winter echt een grote stap gezet. De favorieten voor goud willen met ons trainen. Dat zegt genoeg.”

Nu dreigt het coronavirus de rentree van de zeilster overbodig te maken. Als de Spelen zouden worden uitgesteld met een jaar stelt dat de Noord-Hollandse voor een dilemma. “Laten we hopen dat ik die keuze niet hoef te maken. Dat wordt moeilijk.”

Mocht ze deze zomer in de baai van Enoshima toch nog de ontbrekende plak omgehangen krijgen, dan is die ook deels voor Belle. “Ze vroeg me laatst naar mijn medailles. Dat had ze nog niet eerder gedaan. Ze zei dat ze trots was op mama. Toen hebben we de afspraak gemaakt dat als ik een medaille win, zij hem mag dragen.” Berkhout gelooft dat het mogelijk is. “Wij kunnen goud winnen.”

Lees ook:

Het jachtluipaard en zijn leerling zijn steeds meer op elkaar gaan lijken

Dorian van Rijsselberghe en Kiran Badloe regeren de RS:X-klasse in het windsurfen. Maar slechts een van de twee mag naar de Spelen van Tokio, aankomende zomer.