Knokkende Bergwijn staat symbool voor dit Ajax

Na een Europese avond waarin het Nederlandse voetbal sportief en vooral moreel de ondergrens had verkend, vroeg ik mij af wie het diepst was gezonken, qua menselijk gedrag, PSV of Ajax? Het was een nek-aan-nek-race.

PSV had lang miserabel gevoetbald tegen de nummer twaalf van Spanje, Sevilla. Na afloop belaagden diverse PSV’ers de scheidsrechter. Mauro Jr. kreeg rood en het zo bejubelde wonderkind Xavi Simons stond met een huilgezicht de vierde man uit te foeteren. Ze vonden dat de blessuretijd te kort was geweest.

PSV had beter beschaamd kunnen afdruipen, en blij mogen zijn dát het überhaupt nog blessuretijd had gekregen. Scheidsrechter Orsato had de wedstrijd ook gewoon kunnen staken, nadat een Eindhovense hooligan in de slotfase doelman Dmitrovic van Sevilla op het veld had aangevallen.

Het was aan de dappere Serviër te danken dat er werd doorgevoetbald. Wat mij na afloop enige hoop bood: ik zag trainer Ruud van Nistelrooij proberen zijn spelers naar de kleedkamer te dirigeren en hoorde directeur Marcel Brands in de perszaal verklaren dat hij dit voorval veel erger vond dan de uitschakeling.

Eén goede voorzet van Berghuis

Het Europese démasqué van onze twee topclubs werd een paar uur later passend afgesloten met de knokpartijen aan het einde van Union Berlin-Ajax. Ik zag ze op televisie. In de sfeervolste voetbalarena van Europa liet Ajax zien hoezeer het nog een club in crisis is, een gezagscrisis vooral, op alle fronten.

Tadic, Alvarez en Berghuis misdroegen zich en de allang gewisselde Steven Bergwijn wilde met God weet wie allemaal op de vuist. De man van 31 miljoen had precies één goede voorzet gegeven en al zijn energie blijkbaar opgespaard. Bergwijn stond met zijn wapperende vuisten en spel weer symbool voor de staat van Ajax.

Ik zag ook hoe trainer John Heitinga na afloop boos richting scheidsrechter beende. Onderweg mekkerde hij tegen de succesvolle Duitse trainer over het grote onrecht dat Ajax was aangedaan. Voor de goede orde: voor de handsbal van Bassey is een strafschop tegenwoordig niks geks. Ajax had zich vooral laten aftroeven door een slimmer en sterker Union dat méér kansen had.

Het ‘moeilijkste voetbal’ op aarde

Heitinga legitimeerde indirect het wangedrag van zijn spelers. Voor de camera gaf hij daarna blijk van weinig zelfkennis. Hij had geen slechte verliezers gezien, maar juist een ‘strijdbare ploeg’. Heitinga, gezegend met het ‘Ajax-DNA’, had eerder gezegd dat Ajax het ‘moeilijkste voetbal’ op aarde speelde. Hij had zijn ergernis over de tactiek van Union niet kunnen verbergen.

Daar wordt in Amsterdam toch altijd met dedain naar gekeken. Dat bleek ook uit het ESPN-interviewtje met Davy Klaassen. Let wel: die speelwijze hanteerde Oranje ook op het WK. In Qatar had Klaassen nog staan verkondigen dat die hem wel beviel, en dat het best leuk was een ‘counterploegje’ te zijn.

Conclusies? 1. Kopieergedrag bij supporters is niet zo vreemd als ze hun helden zich ook zien misdragen. 2. Na de mislukte Europese campagne kwamen bij PSV en Ajax frustraties over dit hele seizoen naar boven. 3. Ajax zonk nog wat dieper dan PSV en is recidivist (ook bij Ajax-PSV ging het op gênante wijze mis). 4. Wat meer introspectie en zelfkritiek zou Ajax niet misstaan.

Mijn avond eindigde met beelden van Erik ten Hag. Met Manchester United had hij gewonnen van Barcelona. Van de waardigheid die hij altijd behield, en het juiste zelfbeeld dat hij Ajax trachtte bij te brengen, kan Heitinga nog veel leren.