Ludo Kools, timmerman en biljarthobbyist, zette de elite in het driebanden voor schut op het NK. Hij dankt vooral De Kleine Komedie in zijn kelder.
Thuis aan de eettafel overheerst nog steeds het ongeloof bij Ludo Kools (53). “Het is niet normaal. Het is een sprookje”, zegt de inwoner van het Brabantse Hoogerheide meerdere keren. Zijn vrouw Lilian springt bij: “Hij ging weg als een amateurtje en kwam terug als kampioen.” Tot hun verbazing bestaat er zelfs ineens een Wikpediapagina van Kools.
Niemand had verwacht dat de timmerman afgelopen week de beste driebander van Nederland zou worden. Met enig fortuin had hij, normaal actief op een lager niveau, zich verzekerd van zijn eerste deelname aan de Masters. Zijn rol zou in een gunstig geval die van figurant zijn, maar waarschijnlijker was die het dienen als kanonnenvoer voor de profs. Volgens berekeningen van een biljartanalist had de debutant, dertiende op de plaatsingslijst, een kans van 1 op 106.000.
Koffer in de auto
Zelf had Kools ook geen vertrouwen. Zijn koffer, toiletspullen en biljartmaterialen lagen het hele toernooi al in de auto voor het Beneluxtheater in Berlicum, zodat hij na een reeks van onvermijdelijke nederlagen meteen naar huis kon.
Jean van Erp (47), een van de kanshebbers, vond dat je koffer alvast klaarzetten indirect betekende dat hij uitschakeling al accepteerde. Kools zag vooral het praktisch nut ervan in, zodat hij niet eerst via het hotel hoefde om naar huis te gaan. “Het enige waar ik over nadacht, was of ik nog een dag vanaf de eerste rij wilde kijken naar Raimond Burgman (56) en Dick Jaspers (55). Het blijft indrukwekkend die te zien spelen.”
Zoals inmiddels bekend, liep het anders dan verwacht. Nadat Kools in de poulefase van Kay de Zwart verloor, drong hij toch door tot de finale van de Masters. Daarin versloeg hij na drie matchballen met de beslissende carambole Burgman, die al twintig jaar aan de top staat. Van Erp had zijn koffers al gepakt toen Jaspers, 4-voudig wereldkampioen en 21-voudig Nederlands kampioen, Kools vol verbazing en bewondering in de armen viel.
Elke avond ‘nog even’ biljarten
Het fundament van het grootste biljartsucces uit zijn leven ligt onder zijn huis, zegt de voormalig bouwvakker als hij de wenteltrap afdaalt. Kools bouwde de woning zelf in de avonduren en het weekend. De vraag die tijdens de bouw in 1999 naar boven kwam, was wat er met de ruimte onder de vrijstaande woning moest gebeuren? “De meeste mensen gooien er zand in, ik een biljarttafel.”
De kelder veranderde in een café toen het rookverbod in de horeca ruim tien jaar geleden werd ingevoerd. In Hoogerheide rookten de mensen nou eenmaal graag aan de toog. De naam van de kroeg, De Kleine Komedie, hangt sindsdien in sierletters boven de entree. Achter de bar staat een flinke voorraad sterke drank, in de hoek een sigarettenautomaat, aan de andere kant een werkende gokkast. Zijn trots, de wedstrijdtafel die ooit bij zijn ouders stond, is het middelpunt.
Vrijwel elke avond roept Kools naar zijn vrouw dat hij ‘nog even’ gaat biljarten. Als voltijds timmerman houdt hij ongeveer twintig uur per week over om te schaven aan zijn vaardigheden. Soms met vrienden, meestal alleen. “Dat is niet zwaar hoor, biljarten is gewoon leuk om te doen. Met anderhalf uur trainen per dag versla je de wereldtop nooit.”
Heetgebakerd en wisselvallig
Experts vermoeden dat Kools vorige week profijt had van het nieuwe format van het NK dat zonder publiek werd gespeeld. Net als in het tennis werd met sets (best of 5) gewerkt en was de bedenktijd voor elke stoot slechts 30 seconden. Kools schudt het hoofd. “Dat kan het niet geweest zijn, want ik ben een van de traagste biljarters van het land. Normaal ben ik een heetgebakerde en wisselvallige speler die zichzelf elke foute bal kwalijk neemt: ‘Wat doe je nou man?’ Ik was nu vergevingsgezind. Dat gaf de doorslag. En mijn leeftijd; ik was minder hebberig dan voorheen.”
Vanwege zijn overwinning is Kools uitgenodigd voor het wereldkampioenschap in Zuid-Korea later dit jaar. Hij twijfelt, omdat andere biljarters simpelweg beter zijn. Collega’s sporen hem aan wel te gaan. In de Kleine Komedie ontstaan immers wel vaker sprookjes.
Lees ook: Driebander Dick Jaspers: ‘Biljarten is entertainment aan het worden’
Driebanden verandert in een razend tempo, stelt Dick Jaspers. Na een lange coronapauze was de wereldelite in januari voor het eerst weer actief, in Brabant voor een toernooi. ‘Biljarten is entertainment aan het worden.’
