Hockeyster Marijn Veen nam te laat een pauze: ‘Mijn lichaam kon de topsport helemaal niet meer aan’

Marijn Veen ging twee jaar lang over haar eigen grenzen. De international crashte volledig, raakte geen stick meer aan, maar is nu terug.

Aan de gezichtsuitdrukking van Marijn Veen valt zaterdag moeilijk af te lezen of ze baalt of teleurgesteld is na het doelpuntloze gelijkspel tegen middenmoter Tilburg. De aanvaller van Amsterdam heeft enkele kansen gehad, maar prijst na de wedstrijd aan de rand van het veld met name het Brabantse verdedigings- en keeperswerk.

Twee weken voor het eind van de reguliere competitie is Amsterdam al lang en breed verzekerd van de play-offs waar landskampioen Den Bosch de eerste tegenstanders wordt. Plaatsing is al decennialang een sinecure voor de bewoners van het Amsterdamse Bos. Maar voor Veen ligt dat na bijna twee jaar afwezigheid anders.

De geboren Utrechtse gold van jongs af aan als een grote belofte. Ze won als aanvoerder van Jong Oranje in 2017 het EK, werd gekozen als speelster van het toernooi en sloot daarna aan bij het Nederlands team. Tijdens haar debuut schoot ze meteen twee keer raak tegen China. In de tussentijd verruilde ze Kampong voor de hockeygrootmacht in Amsterdam.

Ze zat in een tunnel

Een kleine autobotsing op de parkeerplaats van SCHC verstoorde in 2019 de opwaartse lijn. De diagnose was een hersenschudding, later een whiplash. Hoe dan ook, Veen kwam de klap niet te boven en worstelde. Fysiek, emotioneel, mentaal. “Ik zat in mijn tunnel, wilde doelen behalen, mijn plek in Oranje behouden voor de Olympische Spelen.”

Teamgenoten en coaches konden ook toen niet aan haar gezichtsuitdrukking zien wat er daadwerkelijk aan de hand was. Ze ging door, ten koste van alles en klaagde nooit. De international had elke dag last van haar hoofd, daar kwamen later paniekaanvallen en hartkloppingen bij. Ze raakte volledig de controle over haar leven kwijt.

In 2021 ging het weer mis, dit keer in de play-offs tegen Laren. Na een onschuldig duel voelde de 27-voudig international het weer in de nek. Zo kon het niet langer: een streep door de zomer en een kras op haar ziel. Bij bondscoach Alyson Annan meldde ze zich af voor het EK en de Spelen.

“Mijn lichaam kon de topsport helemaal niet meer aan. Ik ging twee jaar lang over mijn grenzen”, zegt Veen, die gebukt ging onder de chaos rond toernooien en de stress voorafgaand aan de bekendmaking van de nationale selectie. Wedstrijd na wedstrijd, toernooi na toernooi, doorgaan. “Ik had veel eerder moeten zeggen: bekijk het, ik ga eerst herstellen. Het was een harde les.”

Een psycholoog ging met haar aan het werk

Bijna een jaar hockeyde ze niet. Zelfs stoppen was een reële optie. Haar smartphone ruilde ze in voor een oude Nokia, zodat ze niet verdwaalde in haar telefoon. Een psycholoog ging met haar aan het werk.

Veen vindt zichzelf - aan het einde van weer haar eerste volledige seizoen - inmiddels als persoon gegroeid. Dat neemt ze mee naar het veld. Ze staat inmiddels op zes treffers, maar haar plezier laat zich niet in doelpunten uitdrukken. “Ik geniet weer zoals ik als tienjarig meisje op het veld deed, zelfs van een uitwedstrijd in Tilburg. Dat gevoel was ik kwijt.”

Inmiddels is ze terug bij Oranje en heeft ze haar smartphone weer in gebruik, al blijft ze waakzaam. “We leven in een maatschappij dat alles meer en sneller moet. Ik druk sneller op de pauzeknop. Niet per se omdat ik het nodig heb, maar om te voorkomen dat ik ooit weer over mijn grens ga. Ik zou niet meer degene willen zijn van vóór mijn hersenschudding, dit is een mooiere en nieuwe versie van mezelf.”

Lees ook:

De hersenschudding blijft een gevaarlijke en onderbelichte blessure in het wielrennen

Taco van der Hoorn kan zondag niet meedoen aan Parijs-Roubaix vanwege een hersenschudding. Er zijn protocollen en vereisten, maar toch is er minder kennis over de blessure dan in andere sporten. En dat terwijl in Parijs-Roubaix het gevaar bewust wordt opgezocht.