Het lijkt alsof alles wat verderfelijk is in het voetbal naar boven komt

Op weg naar de Johan Cruijff Arena scrolde ik op mijn telefoon langs beelden van tanks, kapotte steden en doodsbange vluchtelingen. Dadelijk begaf ik mij weer lekker in de escaperoom die voetbal heet. Onbekommerd anderhalf uur genieten van een spelletje. Spannend, griezelig soms, maar je weet zeker dat er altijd een ontsnapping is.

Maar het valt niet mee, de laatste tijd. Het lijkt alsof alles wat verderfelijk is in het voetbal naar boven komt. Fout geld, grensoverschrijdende bazen, halfslachtige bonden, vuurwerkbommen. En natuurlijk Vitesse dat teerde op het geld van een Russisch vriendje uit de Poetingezinde kliek; gisteren besloot deze Valeri Oyf dan toch maar zijn aandelen te gaan verkopen.

Net als ik me verheug op een onbezorgd potje Ajax-RKC zie ik op mijn telefoon dat er wat ophef is over Dusan Tadic. In een interview heeft de Ajax-aanvoerder het opgenomen voor zijn ‘vriend’ Marc Overmars. Tadic zei dat het hem niet eens interesséérde wat Overmars op zijn kerfstok had. En dus is er commotie in allerlei media. Teneur: Tadic steekt ‘een middelvinger’ op naar al die vrouwelijke slachtoffers van de ex-directeur die de grenzen van het betamelijke ver overschreed.

Eerlijk inkijkje in Tadic’ normen en waarden

Bij Studio Voetbal vraagt men zich ’s avonds af waarom de persafdeling van Ajax de uitspraken van Tadic niet had voorkomen. Ik vind dat we juist blij moeten zijn dat dit niet is gebeurd. In plaats van de sufgekookte prut die dankzij mediatrainingen doorgaans uit de monden van voetballers gulpt, gaf Tadic een eerlijk inkijkje in zijn normen en waarden. Die zijn niet politiek correct nee, soit, welkom in de voetbalwereld.

Een held is hij, in zijn vaderland Servië, die oude bondgenoot van Rusland. Ik zie dat hij, als enige in de eredivisie, geen aanvoerdersband in Oekraïense kleuren om heeft. Die heeft hij tegen AZ al gedragen, was het verweer van trainer Erik ten Hag. Solidariteit met een kapotgeschoten land duurt in het voetbal blijkbaar maar negentig minuten.

Promes voetbalt gewoon door

Een paar dagen later blijkt dat Quincy Promes, eens dat vrolijke ventje van Ajax dat voor Oranje nog op het EK speelde, inmiddels van poging tot moord wordt verdacht. Via Nieuwsuur lekten zijn appjes uit. Dat hij zijn neef dood wilde maken. Donderdag meldde De Telegraaf dat hij ook verdacht wordt van betrokkenheid bij drugshandel. Ondertussen voetbalt Promes gewoon door. Da’s best knap. Zondag scoorde hij nog voor Spartak Moskou, in het land dat ziekenhuizen met baby’s in couveuses bombardeert.

Maar gelukkig, daar is de nooduitgang van deze week: Real Madrid-Paris Saint Germain. Een meeslepende klassieke tragedie met een onvoorziene plotwending: de oude rijke zegeviert toch over het nieuwe geld. Dat Messi, Mbappé en al die andere Parijse sterren onsmakelijk veel oliegeld uit dat fijne landje Qatar betaald krijgen? Dat de geweldenaar Karim Benzema, die drie keer scoort, vorig jaar werd veroordeeld in een afpersingszaak? Dat de weergaloze Luka Modric, 36 jaar en nog zo goed, een belastingfraudeurtje is?

Schuimbekken

Om met Tadic te spreken: het interesséért me niet. Nu even niet. Wat een escape uit de realiteit, deze magische avond. Later blijkt dat de Qatarese voorzitter van PSG na afloop schuimbekkend de kleedkamer van onze Danny Makkelie wilde bestormen en een medewerker van Real met de dood bedreigde. Hij had toch grof betááld om de Champions League te winnen?!

Veel dank voor het vermaak, Nasser al-Kelaïfi. Ik kan er weer even tegen.