Haar rug houdt zich goed, dus Ellen Van Dijk is Europees Kampioen

Achter alle vier de Europese titels van Ellen van Dijk op de tijdrit schuilt een verhaal. Bij de voltooiing van het kwartet gisteren in Alkmaar ging het vooral over haar rug. De wielrenster uit Woerden tobt al langer met hernia-achtige klachten, maar dit jaar voelt de rug vaak extreem slecht. En daarover maakt Van Dijk zich ernstig zorgen.

Bij de start van de Europese tijdrit over 22 kilometer door Alkmaar knaagde de onzekerheid in het hoofd van Van Dijk (32). Ze kon pas afgelopen weekeinde weer normaal op haar tijdritfiets zitten, maar een garantie voor een pijnloze race was dat niet. Op de Nederlandse titelstrijd, eind juni in Ede, blokkeerde ze halverwege de koers volledig.

Tot grote opluchting bij Van Dijk bleef de pijn gisteren achterwege. Ze zag de tijdrit door de kaasstad ook als een test voor de wereldkampioenschappen van volgende maand in Yorkshire. Als ze niet maximaal had kunnen presteren, zou ze serieus overwegen de mondiale titelstijd over te slaan. “Als ik niet de kracht kan leveren op mijn tijdritfiets, heeft het geen zin naar de WK toe te werken.”

Tussenwervelschijven

Van Dijk omschreef de klachten na haar victorie in Alkmaar als: rugpijn met uitstraling naar de benen met krachtverlies tot gevolg. Later vertelde ze dat ze kampt met versleten tussenwervelschijven. Ze is bijna elke dag onder behandeling bij verschillende specialisten en het zoeken is naar de juiste therapie. Een operatie zou nog niet aan de orde zijn.

De viervoudig Europees tijdritkampioene erkende dat de klachten en de knagende onzekerheid haar grote zorgen baren. Al een jaar of drie speelt de rug regelmatig op, maar de pijn wordt steeds erger. “Het is de laatste tijd extreem”, zei Van Dijk nadat ze de 22,4 kilometer als snelste in 28 minuten en zeven seconden had afgelegd.

Op de finish op de Kanaalkade had Van Dijk een voorsprong van een halve minuut op de Duitse Lisa Klein en van 52 seconden op Lucinda Brand. De Zuid-Hollandse zag haar bronzen plak zelf als een overtuigende sollicitatie voor een plaats in de WK-selectie van bondscoach Loes Gunnewijk, als vierde rijdster naast Van Dijk, Annemiek van Vleuten en Anna van der Breggen.

Stuk makkelijker

Van Vleuten en Van der Breggen, de nummers één en twee van de wereld, ontbraken gisteren en Van Dijk erkende dat hun afwezigheid het voor haar wel een stuk makkelijker maakte. In de jonge geschiedenis van de Europese kampioenschappen – dit was de vierde keer – is de wereldkampioene van 2013 nog altijd ongeslagen op de tijdrit. Een ongeëvenaarde zegereeks begon in Plumelec (2016) en kreeg een vervolg in Herning, Glasgow en Alkmaar.

Van Dijk zei er trots op te zijn dat ze de kampioenstrui nog een jaar mag dragen. Kijkend naar het tricot biechtte ze op dat ze het geen mooie trui vond, ondanks het feit dat blauw haar lievelingskleur is. “Het is geen trui om verliefd op te worden.” Ze traint er ook nooit in, al heeft dat een andere reden – ze wil niet dat de mensen denken: kijk haar eens stoer doen in die trui.

Twee weken geleden verkende Van Dijk het parkoers in Tokio, waar op woensdag 29 juli 2020 de olympische tijdrit wordt verreden. Ze hoopt in Japan definitief de teleurstelling van Rio te verwerken. In Brazilië raakte ze door een stuurfout in de berm en moest ze genoegen nemen met de vierde plaats. Ze weet dat de olympische titel erin zit, al is de concurrentie groot. Net als de onzekerheid over haar rug. “Vanaf nu hangt alles af hoe de rug het houdt.”

Lees ook:

Ellen van Dijk wint net voor Anna van der Breggen het goud op de tijdrit

Opnieuw kroont Ellen van Dijk zich tot Europees tijdritkampioen. Anna van der Breggen maakte het nog spannend, maar moest genoegen nemen met zilver.