Dankzij merrie Majesteit heeft Marlies haar leven weer op orde

Marlies de Lang heeft zich altijd vrij en veilig gevoeld in de nabijheid van paarden. Als jong meisje werd ze vrolijk op de manege, waar ze tussen de paarden gewoon zichzelf kon zijn. “Als ik bij paarden ben, gaat er een soort rust door mijn lichaam heen”, zal ze later zeggen.

De Lang (30) heeft een vorm van autisme. Ze heeft vooral veel moeite om oogcontact te maken, zegt ze in een stalhouderij in Ruinen, waar ze na een jaar de opleiding tot paardencoach met succes heeft afgerond. Ook wordt ze snel afgeleid, heeft ze snel veel last van geluiden om haar heen en is ze gebaat bij een strakke planning. Ook is het belangrijk dat ze dingen stap voor stap doet, niet te gehaast.

Mensen hebben vaak een verkeerd beeld van autisme

“Toen ik net mijn diagnose had gekregen had ik zo’n gevoel van: oké nu kan ik helemaal niks meer”, vertelt ze. “Nu kom ik thuis te zitten en kom ik gewoon niet meer aan een baan.” Een jaar geleden ontmoette ze Rosa van Veen, eigenaar van Open2Contact en al sinds 2004 gespecialiseerd in paardencoaching. De Lang, net als Van Veen woonachtig in Meppel, besloot de opleiding te volgen en hervond de zin in haar leven.

Door de opleiding en het contact met de paarden kwam ze tot het inzicht dat ze best wel wat kon. “Mensen hebben vaak een verkeerd beeld van autisme, zoals vaak in films en series wordt getoond. Er is ook een andere kant van mensen met autisme, die juist heel veel kunnen toevoegen aan de maatschappij. Ik heb door de opleiding meer zelfvertrouwen gekregen en ik sta ook letterlijk wat meer rechtop. Ik heb mijn doel gevonden, wat ik wil gaan doen in het leven.”

Voor De Lang was het een openbaring dat ze bij de paarden welkom was, dat ze niet werd afgewezen. Paarden oordelen niet, zegt Van Veen, tevens oprichter en voorzitter van de Vereniging paardencoaches in Nederland. “Ik kan niet ontkennen dat ik een beetje emotioneel word als ik Marlies zo zie schitteren. Dat mag misschien niet als coach, maar je bent ook mens. Ja, dit is wel wat paarden voor mensen kunnen betekenen.”

Een positieve gedragsverandering ondergaan

Het werk van Van Veen (33) als opleider van paardencoaches is een van de voorbeelden hoe een paard wezenlijk kan bijdragen aan het welzijn van een mens. Om die projecten te stimuleren lanceerde de hippische sportbond KNHS onlangs de stichting Paard Verbindt. “We willen met de stichting laten zien hoe mooi en nuttig de relatie tussen mens en paard is”, zegt KNHS-directeur Theo Fledderus. “We hopen dat er meer projecten worden aangemeld en dat we die via de stichting kunnen financieren.”

De Lang mag zich inmiddels gediplomeerd paardencoach noemen. Ze helpt nu twee dagen in de maand met de verzorging van de paarden en ze hoopt als paardencoach aan de slag te kunnen gaan. Ook wil ze in de toekomst andere vrouwen met autisme inspireren. Ze laten zien wat wél kan en wat wél leuk is.

Door het contact met paarden en via motiverende gespreksvoering is het de bedoeling dat mensen een positieve gedragsverandering ondergaan. Van Veen benadrukt dat coachen met paarden niet alleen is voor mensen met trauma’s of problemen. Maar ook voor mensen uit het bedrijfsleven, bijvoorbeeld bij knelpunten op de werkvloer, of voor mensen die een carrièreswitch willen maken. Zo organiseert zij ook trainingen voor het Genootschap van Burgemeesters.

Een paard moet je niet de hele week blootstellen aan het verdriet van mensen

Niet alleen het welzijn van de mensen, ook het welzijn van de paarden wordt in de gaten gehouden. Op Hogeschool Aeres in Dronten wordt door Kathalijne Visser onderzoek gedaan naar dieren in de dierondersteunende interventies, Human Animal Interaction. “Het is bijvoorbeeld belangrijk om een paard niet de hele week bloot te stellen aan verdriet van mensen.”

De Lang is zichtbaar op haar gemak als ze in de bak rondloopt met eerst de 23-jarige merrie Majesteit en later met de 16-jarige ruin Caesar. Ze voelt zich vertrouwd met de paarden die gehoorzaam haar commando’s opvolgen. “Als ik bij de paarden ben komt er een soort rust over me heen”, zegt ze na de sessie. “Mijn hartslag gaat naar beneden en mijn ademhaling wordt rustiger. Als ik gestrest ben en niet bij de paarden ben, fantaseer ik dat ik bij de paarden ben en dat ik ze aan het aaien ben.”

Van Veen kijkt van een afstandje toe. Ze is trots op wat de coaching met mensen als Marlies heeft gedaan. “Het is zo fijn om weer lichtjes in de ogen van de mensen te zien. Dat ze zich realiseren: daar kom ik mijn bed voor uit.”

Lees ook: ‘De sport vinden we hartstikke mooi, maar het welzijn van de paarden staat op één’

De zussen Anne en Lotte Meulendijks bedrijven topsport en runnen hun eigen paardenstal. Een druk bestaan voor de dressuurruiters.