Dafne Schippers is niet fit, maar wil nog steeds medailles op WK

Dafne Schippers kan haar starts niet oefenen. Het is slechts een tussenzinnetje tijdens het persgesprek op Papendal voorafgaand aan de WK Atletiek in Doha, maar het is wel een belangrijk zinnetje. De beste Nederlandse sprintster is een kleine drie weken voor de belangrijkste 100 meter van het jaar niet volledig fit. “Maar het komt goed”, zo betoogt ze fanatiek.

De 27-jarige Schippers vertelt op dat moment dat ze voorafgaand aan het persmoment een fijne training heeft gehad op Papendal, waar een groot deel van de ploeg onder een waterig zonnetje een programma afwerkte. Het waren oefeningen waarin ze weer wat kracht terugvond, zegt ze. “Maar acceleratie en starten kan nog niet.”

Het is een probleem wat Schippers, ook in Doha weer blikvanger van de 30-koppige Nederlandse equipe, dit jaar al vaker tegenhield. Vorige week in Brussel, vlak voor de laatste wedstrijd voor de WK, speelde de rugpijn weer op die ze heeft sinds ze in februari van een trap viel. Ze heeft pijn als ze zich moet afzetten van het startblok. Het is het onderdeel van haar sprint waar ze sowieso al niet de allerbeste in is.

Tijdens haar seizoen moest ze door haar rugprobleem veel trainingen missen. Even leek het beter te gaan, tot vorige week. Elke stap die ze in Brussel maakte ‘dreunde door in haar rug’, vertelt ze op Papendal. Ze probeerde met behulp van een ijlings ingeschakelde fysio de rug los te maken. Dat lukte in zoverre dat ze startte en naar de vierde plek snelde op de 100 meter. Ze liep een tijd die geen indruk maakt op het mondiale podium (11.22 seconden). Op de ranglijst van snelste tijden dit jaar staat ze op plek dertien.

Mes in je rug

De pijn voelt alsof ‘een mes de hele tijd in je rug prikt’, zo omschrijft de energieke praatster Schippers een kleine week later het ongemak. Tijdens het seizoen zorgde een injectie voor een tijdelijke verlichting. De recente pijnscheuten vereisen mogelijk een nieuw spuitje, maar daar is ze nog niet over uit. Ze wil eerst kijken hoe het lichaam natuurlijk herstelt. “Ik wil liever niets in mijn lijf en vind het niet fijn om daar aan te rommelen.”

Kleine nuance: ze kan dus wel starten, alleen niet op topniveau. Het probleem is dat ze ‘een paar weken zoet’ is als het er weer inschiet. Mocht er een injectie nodig zijn, dan moet dat wel snel gebeuren. Vóór donderdag nog. Dan vliegt ze naar een laatste trainingskamp in Turkije. “Ik wil het wel laten doen door de beste medische specialisten.”

Voor medailleverzamelaar Schippers is de weg naar de WK er zo helemaal een ‘met hobbels’ geworden, zegt ze. Naast haar rugklachten moest ze namelijk weer wennen aan de samenwerking met haar jeugdcoach Bart Bennema, met wie ze na twee jaar is herenigd. “Het was zoeken. Alles werd anders. Ik moet ineens weer dit, dit en 28 andere dingetjes leren.”

Ondanks dat is haar doel in Doha niet anders. Het gaat om medailles. Anders kan je er net zo goed niet aan beginnen, vindt ze. “Ik ga daar niet heen om niet zoveel te doen.” Ze loopt er de 100 meter, de 200 meter en de 4x100 meter estafette. Op die laatste afstand is ze momenteel het best. Als tweede loopster hoeft ze geen start te doen. Aan het afzeggen op een afstand denkt ze momenteel nog niet.

Ervaring

Nu haar lichaam niet volledig meewerkt en ze aanpassingen heeft moeten doen in haar trainingen, moet ze meer en meer leunen op haar ervaring. Al tien jaar lang is ze wereldtop, met onder meer twee wereldtitels op de 200 meter, olympisch zilver op die afstand en twee keer Europees kampioen op de 100 meter. “Ik ben een toernooiloper. Ik weet wat ik moet doen op een toernooi. Als ik de finale haal, dan zie ik wel wat er kan gebeuren.”

Gelopen tijden, zo gaat ze in een adem verder, zeggen haar niet zoveel. Het gaat ook om de omstandigheden. Sommige atleten lopen kneiterhard in april, maar presteren daarna niet meer. “Je moet kunnen vechten in een toernooi. Dat kan ik.”

De training die ze dinsdag op Papendal deed is een van de laatste die ze in een koeler klimaat afwerkt. De WK in Qatar vinden weliswaar plaats in een stadion waar zelfs het middenterrein met airco wordt afgekoeld, maar dan is het nog steeds tussen de 24 en 28 graden. Morgen volgt eerst nog de trip naar Turkije. In een kustplaats niet ver van Antalya probeert ze de laatste pijntjes te verhelpen. “Ik hou van warmte. Dat is ook altijd welkom voor je spieren.”

Lees ook:

Dafne Schippers zoekt naar souplesse

Hoe kon het dat Dafne Schippers van de trap viel? Dat vertelde ze in maart al in Trouw.

Dafne Schippers vertelt over de last die ze ervaart als sporter: ‘Het is zo makkelijk om iemand af te zeiken’

Schippers vertelde in Trouw ook al eerder over de druk die op een sporter ligt.“Soms heb je het gevoel dat alles minder dan de eerste plek niet meer goed genoeg is. Dat is ook een beetje de cultuur in Nederland. In andere landen word je op handen gedragen.”