‘We hebben alle goddelijke eigenschappen al, je moet ze alleen wel inzetten’

Het is bepaald niet het eerste boek dat Willem Glaudemans schreef. Eerder publiceerde hij al sprookjes, gedichten, en boeken als Reis van de Ziel. Toch verliep het schrijfproces van zijn laatste boek Universele Spiritualiteit moeizaam, vertelt hij. “Bij eerdere boeken wist ik altijd: dit is de inhoud, zo ga ik het schrijven en over een aantal maanden is het klaar.”

Hij begon met een berg aan ideeën en aantekeningen. “Op een bepaald moment dacht ik: zo klopt het wel ongeveer. Ik liet het manuscript aan mijn vaste medelezer en vriend Koos Janson lezen, maar hij zei meteen: ‘Willem, het is niet goed’. Geen leuk moment voor mijn ego, maar ik ben hem nog steeds dankbaar dat hij de moed had me de waarheid te zeggen. En hij had gelijk. Mijn eerste versie was meer een babbelboek.”

Daarop legde Glaudemans het manuscript aan de kant en ging op zijn dakterras zitten. “Ineens kwamen deze teksten tot mij. Dat klink vaag, maar zo werkte het. De zinnen kwamen als vanzelf, je kunt dat inspiratie of intuïtie noemen, al voelde het anders.”

Waren het geen ingevingen, zoals meer schrijvers hebben?

“Nee, dit was anders. Ik voelde dat ik voor dit boek werd ingezet, de teksten kwamen door mij heen en waren niet van mij. Het was geen dictaat, eerder een energie die boven me uitging en liet weten wat wel en niet op papier moest komen. Grappig genoeg stopte mijn pen als ik zelf bepaalde passages toevoegde. Al staat mijn naam op de cover, het zegt niets over mij als persoon. Ik moest uit de weg, of in elk geval mijn ego.”

Van wie is dit boek dan wel?

“Ik weet niet precies van wie het wel is. Ik was een soort kanaal, in functie van ‘het grotere’, zou je kunnen zeggen. Ik weet wel dat het alleen in het nu geschreven kon worden. Ik plande geregeld een dag vrij om te schrijven, maar vaak gebeurde er dan niets.”

Toch kwam het thema van dit boek niet zomaar uit de lucht vallen, vertelt hij. “Eigenlijk ben ik al een groot deel van mijn leven met dit boek bezig. Alles wat ik heb moeten meemaken gebeurde om hier uit te komen. De kern zit in mijn jeugd. Als katholiek jongetje begon ik als puber vragen te stellen bij het geloof. Ik ging niet meer mee naar de kerk en was daarna lange tijd atheïstisch. Maar dat werkte niet voor mij, ik ben altijd blijven zoeken. Na dit boek snap ik het: zoals hierin over goddelijkheid, liefde en waarheid wordt gesproken, klopt het voor mij.”

U pleit ervoor om God uit de religie en theologie te bevrijden en schrijft ‘de oude religie is dood’. Wat bedoelt u daarmee?

“Ik wil niemand aanvallen, maar wat je nu ziet gebeuren in kerken is een achterhoedegevecht. Kijk naar het nieuwste boek van kardinaal Eijk (De band van de liefde, over wat de katholieke kerk leert over seksualiteit, red.). Die man is maar een jaar ouder dan ik, maar leeft twee eeuwen terug. Hij is totaal uit de wereld, uit de tijd en bemoeit zich met de spelregels, terwijl hij het spel zelf niet speelt. Jonge mensen kijken daar dwars doorheen en weten dat die aanpak niet meer werkt.”

Glaudemans wil met zijn boek meer bewustzijn creëren. Druk bladerend: “Neem dit citaat, dat vind ik alleszeggend: ‘Het gaat er niet om in God te geloven, maar om je ingeboren goddelijkheid te leven. In God geloven betekent feitelijk helemaal niets. Maar God kénnen betekent alles. Je kent God door je innerlijke goddelijkheid naar buiten te brengen en alle eigenschappen van God in jou tot leven te laten komen.’”

Als iemand dus last heeft van God, licht hij toe, “dan gaat het altijd over de projectie-god, het beeld dat we ervan gemaakt hebben, en niet over het goddelijke in jezelf. Daarom staat er ook dat ‘God door alle tijden heen zichzelf is gebleven’. Wat wij er ook van denken en zeggen. Theoloog Harry Kuitert snapte dat ook al en sprak er op eenzelfde manier over.”

Bent u niet bang dat leven vanuit innerlijke goddelijkheid juist doorslaat naar grote ego’s, naar goeroegedrag.

“Als je je als een soort Messias gaat gedragen dan zit het ego ertussen, dan werkt het inderdaad niet. Dan zit je in de afgescheidenheid. Omarm daarom je eigen goddelijkheid in stilte. Alle goddelijke eigenschappen zoals liefde, licht, waarheid, wijsheid, creativiteit en ook humor hebben we al meegekregen. Je moet ze alleen wel inzetten.”

Zelf ervaart hij die goddelijkheid als hij aan het schilderen is. In de hele trapopgang hangen goed lijkende portretten van zijn grote voorbeeld Rembrandt. Schetsen, pentekeningen en zelfs een metersgroot olieverfschilderij in de huiskamer. “Ik voel al jaren een diepe verbinding met deze kunstenaar en schilder zijn doeken graag na. Dan zit ik helemaal in dat gevoel van liefde, licht en goddelijkheid.”

Glaudemans ervaart het ook als hij mediteert, een goed spiritueel boek leest of wanneer hij hulp vraagt. “Ik doe dat aan Jezus of aan de Heilige Geest, al doen de namen er niet toe. Je kunt het ook de Bron noemen. Het gaat erom dat ons bewustzijn zich alsmaar verder ontwikkelt. We leven in een tijd waarin het oude systeem voor onze ogen instort. Uit die puinhopen rijst het nieuwe bewustzijn. Iedereen heeft die lichtvonk in zich, de bedoeling is alleen dat je die gaat leven.”

En als je net een geliefde bent verloren of je kampt met ziekte of tegenslag. Hoe pak je het dan aan?

“Dat is inderdaad moeilijk. Ik zie in mijn praktijk veel mensen in pijn en dan is het ronduit wreed om te prediken dat mensen hun goddelijkheid moeten leven. Op zo’n moeilijk moment kun je dat wellicht niet voelen, maar je kunt wel vragen wat iemand nodig heeft, want iedereen draagt zijn eigen antwoorden. Ergens voel je vaak wel het vertrouwen dat de ellende of pijn een keer voorbijgaat.”

Volgens Glaudemans is het van belang dat je stilstaat bij je pijn en er niet voor wegloopt. “Als je er letterlijk bij stilstaat, kan de pijn zich voor je openen. Daarom staat er in mijn boek: ‘We focussen in deze wereld steeds op het niveau waar genezing niet kan plaatsvinden: het lichaam. Verhuis naar je geest, daar vind je vrijheid en vrede’.”

Hetzelfde geldt bij keuzes maken. Of innerlijke worstelingen. De lakmoesproef is jezelf steeds de vraag stellen: ervaar ik vrede of niet? “Je kunt jezelf een tijdje voor de gek houden, maar er komt een moment dat je denkt: dit is het niet. Dat kan in een relatie zijn of bij je werk. Als je vanuit dat gevoel van vrede gaat leven, krijg je echt een ander leven. Liefdevoller, creatiever, vredevoller. Daar verlangen we allemaal naar. Er is geen aparte liefde voor dit of voor dat. Liefde is één, het is altijd dezelfde liefde. Net als water altijd water is. En net als God ook één is.”

Opvallend is dat uw boek bijzonder weinig uitleg of duiding bevat. Had u die behoefte niet?

“Jawel, in een enkele passage, toch heb ik die uitleg weer geschrapt. Eigenlijk gaat dit boekje vooral over liefde ervaren, liefde delen, groeien in liefde en leren wat liefde ook niet is.”

Daarom vindt hij het hoofdstuk over liefde ook het mooiste. “Vooral het inzicht dat wanneer je liefde aan één persoon geeft, dat die dan gelijk voor het hele energieveld van de mensheid wordt gegeven, raakt me. Dat zit erin dat je wanneer je liefde en aandacht geeft aan iemand die dat nodig heeft, je het energetisch aan iedereen geeft. Kijk, dat hebben we hard nodig. Dus doe niet zuinig, wil ik maar zeggen.”

Willem Glaudemans; Universele spiritualiteit - Alles is één; uitgeverij AnkhHermes; € 20,-

Lees ook:

‘Gezondheid is niet de afwezigheid van ziekte, maar het vermogen om met het leven om te gaan’

Arts en onderzoeker Machteld Huber maakt school met haar ideeën over ‘positieve gezondheid’. Van de krachten die gezond maken, vindt ze zingeving ‘de sterkste’. Waar haalt ze haar ideeën vandaan?