Sexting zomaar een nieuwe vorm van seksueel experiment? Dat is me te makkelijk

De politie adviseert hen nu helemaal te stoppen met het online verspreiden van erotische foto’s en video’s van zichzelf of van vrienden, want het ze ziet ‘een groeiend aantal jongeren dat er erg ongelukkig wordt’. Veel slachtoffers denken trouwens dat het hun schuld is als ze voor de hele school te kijk staan: hadden ze die foto van hun borsten maar niet naar hun vriendje moeten sturen.

Toch is er lang niet altijd sprake van moedwillig pesten, erkent ook de politie. Jongeren beseffen vaak niet hoe besmeurd en misbruikt de slachtoffers zich voelen als privéberichten opeens het bezit van iedereen blijken te zijn.

Het is daarom logisch dat geprobeerd wordt sexting te decriminaliseren. ‘Sexting is geen kinderporno’, betoogde expert Amy Adele Hasinoff al eens in de New York Times. Want ook de VS worstelen al jaren met de vraag wat je doet als jongeren willens en wetens sexy foto’s van zichzelf online zetten. Wat sexting dan wel is? Volgens Hasinoff is het gewoon een manier om te experimenteren met seks. Het alarmisme erover komt zo te lezen voort uit het ongemak van de oudere generatie met een nieuw medium. “Vroeger stuurde je elkaar liefdesbrieven, suggestieve Polaroids of had je telefoonseks.” En nu dus sexy foto’s. “Leuk, makkelijk en meestal onschuldig”.

Hoe je misbruik dan voorkomt? Nou gewoon: je leert jongeren dat elke seksuele handeling toestemming vereist, betoogt Hasinoff. Je hoeft geen blootfoto te sturen. Je kunt duidelijk maken dat zijn vriendjes jouw blote kont (of voorzijde) niet te zien mogen krijgen.

Dat is me te makkelijk. Zomaar een nieuwe vorm van seksueel experiment? Ik denk eerder dat het gemak waarmee privémomenten ‘gedeeld’ kunnen worden elke lust tot intieme experimenten tegenwoordig om zeep helpt. Sociale media zijn meer dan een technische verworvenheid die de seksuele mores verder zo’n beetje onveranderd laat.

Want hoe ging dat vroeger ook alweer? Natuurlijk kon je toen ook foto’s van je geliefde-in-vreemde-standjes ‘delen’, maar dat was wel een stuk ingewikkelder. Het vergde meerdere bewuste stappen: camera pakken (‘blijf even zo liggen!’), negatieven ontwikkelen, foto’s (laten) afdrukken, meenemen naar school. Ergens binnen dat omslachtige proces kon nog wel eens de vraag opdoemen: Hmm, vindt Eefje dit eigenlijk wel oké?

Erotiek als performance

Sociale media hebben zulke momenten van reflectie weggevaagd. Het mobieltje, dat altijd bij de hand is, wil niet alleen overal zijn waar jij bent, het vraagt je ook voortdurend gedachten, invallen en foto’s te delen. Het begrijpt het verschil tussen privé en openbaar niet en wil het niet begrijpen. Dat bevordert de experimenteerlust niet. Want hoe wild kun je in de slaapkamer zijn als je ergens wel beseft dat straks misschien de hele klas meegeniet? Dan wordt alle erotiek performance.

Sexting is niet een grotendeels onschuldige manier van experimenteren. Het laat zien dat de intimiteit die veilig experimenteren mogelijk maakt door sociale media in gevaar komt.

Wat is daar nou erg aan? Leonie Breebaart is filosoof en redacteur van Trouw en onderzoekt in haar column de actualiteit op filosofische wijze.