BladenStijn Fens
Ook het Vaticaan heeft nu een daklozenkrant
De daklozen van Rome hebben bij deze paus een streepje voor. Misschien wel twee. Over de reden van zijn engagement met deze groep mensen in de marge van de stad Rome zei hij in 2015 tegen Straatnieuws, de Utrechtse daklozenkrant: “Ik denk aan twee dingen. Allereerst is Jezus als een dakloze ter wereld gekomen, een arme dakloze. Verder wil de kerk iedereen omhelzen en zeggen dat iedereen recht heeft op een dak boven zijn hoofd.”
Om die boodschap nog beter te kunnen uitdragen, heeft het Vaticaan deze week zelf een daklozenkrant: L’Osservatore di Strada, een 12 pagina’s tellende maandelijkse uitgave van het Vaticaanse dagblad L’Osservatore Romano. Een krant van de armen voor de armen.
Op de cover is een slaapplek te zien van een Romeinse dakloze. Zo te zien ergens onder een Romeinse brug. Het ziet er goor uit. Daarnaast een stukje van een zekere Luigi over de nacht. ‘Het vervelendste van op straat leven is voor mij de nacht’, schrijft hij. ‘Er is geen veilige schuilplaats te vinden in de stad en op straat slapen of onder een brug stelt je bloot aan allerlei risico’s. En even verderop: ‘En dan is er nog de kou.’
Op diezelfde voorpagina legt hoofdredacteur Piero Di Domenicantonio uit dat de krant ‘een stem wil geven aan diegenen die geen stem hebben’. We kunnen veel van daklozen leren, schrijft hij. ‘Hoeveel lessen in humaniteit, gezond verstand en dankbaarheid tref je niet aan als je erin slaagt om de sluier van wantrouwen af te doen en de ander tegemoet te treden terwijl je elkaar in de ogen kijkt.’
De rest van de krant is gevarieerd van inhoud. De succesvolle Italiaanse schrijver Daniele Mencarelli gaat op stap met dakloze Mimmo en er is een gesprek met Soumaila Diawara uit Mali die als vluchteling naar Italië kwam en inmiddels twee dichtbundels in het Italiaans op z’n naam heeft. “Ik zeg het vaak: ik ken jullie taal, jullie cultuur, maar niemand van jullie kent mijn taal en mijn cultuur. En toch hebben we dezelfde dromen: een gezin, vrienden, werk en reizen maken.”
Het hart van deze daklozenkrant, de middenpagina’s, zijn voor de grote inspirator, de opperhoofdredacteur, paus Franciscus. Ook hij heeft er weer een nieuw podium bij.
Deze week ging Franciscus voor in de mis van het hoogfeest van de apostelen Petrus en Paulus in de Sint-Pieter. Opvallende aanwezige daarbij was Nancy Pelosi, de voorzitter van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden. Zij was onder meer een Rome voor een bezoek aan de Gemeenschap van Sant’Egidio die al ruim vijftig jaar daklozen, zigeuners en ouderen in Rome helpt. Ze had ook nog 25.000 dollar meegenomen als gift.
Pelosi mocht te communie in de Sint-Pieter
Pelosi mag in haar thuisbisdom San Francisco niet meer te communie vanwege haar steun aan abortusrechten. In de Sint-Pieter ging Pelosi wel gewoon in de rij voor de communie staan en kreeg de hostie uitgereikt. Niet door de paus zelf, maar door ‘een priester van wie de nationaliteit niet bekend is’, schrijft de Amerikaanse website Crux. ‘Ook is niet bekend of de bewuste priester wist wie zij was.’ Het krijgt zo allemaal iets spannends. En dat allemaal niet lang nadat dat het Amerikaanse Hooggerechtshof een einde maakte aan het landelijke recht op abortus.
Na afloop mocht Pelosi de paus nog de hand schudden. Diezelfde paus zei tijdens zijn preek dat de katholieke kerk een plek moet zijn “waar iedereen zich welkom voelt, waar luisteren, dialoog en participatie de boventoon voeren onder het exclusieve gezag van de Heilige Geest.”
Een uitspraak die niet zou misstaan in de Vaticaanse straatkrant.
Lees eerdere afleveringen in ons dossier Bladen.