Grote meerderheid wil tweede pinksterdag houden zoals het is

Pinkstermaandag moet een officiële vrije dag blijven. Dat blijkt uit onderzoek van Trouw onder duizend Nederlanders.

Ook al heeft tweede pinksterdag voor de meeste respondenten geen religieuze betekenis, toch hechten ze waarde aan deze dag als officiële vrije dag. Die is voor hen een uitgelezen moment voor een lange fietstocht, een bezoek aan een brocantemarkt of gewoon eens helemaal niets te doen.

Tweede pinksterdag moet blijven zoals die is, zo blijkt uit een onderzoek door Panel Inzicht in opdracht van Trouw. Het onderzoek is uitgevoerd onder 1000 Nederlanders die representatief zijn voor onze bevolking.

Bevrijdingsdag als plaatsvervanger

Voor 77 procent van de respondenten moet pinkstermaandag een officiële vrije dag blijven. Een klein gedeelte (11 procent) wil tweede pinksterdag inruilen voor een andere feestdag. Van deze groep kiest de helft voor Bevrijdingsdag als plaatsvervanger. Nu hebben de Nederlanders maar één keer in vijf jaar op 5 mei een officiële vrije dag. Het Suikerfeest en Ketikoti scoren veel minder goed als opvolgers van tweede pinksterdag.

Ruim twee derde van de werkende respondenten geeft aan dat het op hun werk nog niet mogelijk is om tweede pinksterdag in te ruilen voor een andere feestdag.

De mensen die alles willen houden zoals het nu is, geven in overgrote meerderheid aan dat ze tweede pinksterdag bij de Nederlandse cultuur vinden horen. Minderheden moeten zich aanpassen, zegt een ander deel (20 procent) van de voorstanders van pinkstermaandag als nationale feestdag.

Sociaal gebeuren

Voor veel mensen is tweede pinksterdag nog altijd een sociaal gebeuren, wijst het onderzoek uit. Ze nemen de tijd om eens lekker uitgebreid te koken, brengen tijd door met familie of gaan lekker de natuur in. Liever dat dan naar de meubelboulevard, de grote verliezer van dit onderzoek. Een kleine groep grijpt de gelegenheid aan voor de grote schoonmaak. Daarbij valt op dat jongeren meer aandrang hebben om het huis aan kant te maken dan vijftigplussers. Ook gaan veel mensen met Pinksteren een lang weekend weg.

Met Pinksteren, vijftig dagen na Pasen, vieren christenen wereldwijd het moment van de ‘uitstorting van de Heilige Geest’. Nadat er in de Reformatie een hoop feesten vervielen, zijn de ‘tweede’ feestdagen in protestantse landen als een soort compensatie gebleven. In 1815 kreeg Nederland zijn ‘zondagswet’. Daarin kwam te staan dat tweede kerstdag, tweede paasdag en tweede pinksterdag vrije dagen zijn.

Geen religieuze feestdag

Van de respondenten beschouwt 61 procent tweede pinksterdag niet als een religieuze feestdag, 39 procent doet dit wel. Deze groep neemt op pinkstermaandag meer dan anderen de tijd voor bezinning, staat langer in de keuken om culinair uit te pakken en spreekt meer af met familie. .

De meeste deelnemers vinden dat er in ons land een extra vrije dag naar keuze moet komen (58 procent is hier voor, 42 procent is er tegen). Verreweg de meeste voorstanders hiervan laten wel weten daar geen bestaande vrije dag voor te willen opgeven.

Vanaf de jaren negentig is door christelijke leiders regelmatig geopperd om tweede pinksterdag op te geven, en bijvoorbeeld te vervangen door een islamitische feestdag. Kerkhistoricus Peter Nissen weet wel waarom dat nog niet is gebeurd. “Mensen zijn nu eenmaal gehecht aan hun vrije dagen. Bovendien zien velen zo’n dag als onderdeel van de nationale cultuur en identiteit. Verandering daarin ervaren ze dan als een bedreiging van hun identiteit.”

Lees ook:

Waarom zijn we eigenlijk vrij op tweede pinksterdag?

Tweede pinksterdag als officiële feestdag staat al decennia ter discussie. Waar komt die tweede dag vandaan, en waarom kent Zuid-Europa hem niet?