De zin van Y.M.P: ‘Maak het onmogelijke mogelijk’

Meer en minder bekende Nederlanders kiezen hun persoonlijke leefregel of inspirerende zin. Vandaag woordkunstenaar, theatermaker en ondernemer Mich Simon (34), bekend als Y.M.P.

“Er is in mijn familie niemand vóór mij geweest die hetzelfde pad heeft bewandeld. Dat besefte ik pas toen ik de eerste stap had gezet. Een stap die onmogelijk leek.

“De jongeren die ik begeleid in ons productiehuis FLOW houd ik hetzelfde voor. Het zijn jongeren van de straat, met artistieke dromen, autodidacten. Ze barsten van talent dat gevoed moet worden. Maar dat kan niet als ze niet eerst aan hun eigen ‘ik’ werken.

Verbroken ketting

“Het is deze maand tien jaar geleden dat ik uit detentie kwam. Ik heb mezelf toen de belofte gedaan: dit overkomt me niet meer. De verkeerde afslagen die ik in het verleden had genomen, die hadden niet gehoeven.

“Ik heb immers van mijn alleenstaande moeder alle kansen in het leven gekregen die ik nodig had. Zij, een liefdevolle, krachtige en wijze vrouw, is mijn drijfveer geweest voor mijn nieuwe leven.

“Vlak na mijn vrijlating bleek dat mijn ex-vriendin zwanger was van onze zoon. Ik nam een besluit: dat leven in de criminaliteit, met de verkeerde mensen om je heen, was geen optie meer. Ik ben zelf zonder vader grootgebracht, zoals mijn vader zonder de zijne was opgegroeid. Dat wilde ik niet voor mijn kinderen. Ik wilde echt de ketting verbreken.

Verliefd op het theater

“Ik besloot mijn droom te volgen en met spoken word aan de slag te gaan. Het was niet dat ik niets te verliezen had. Meer dat ik geen andere opties voelde in mijn leven, ik had geen plan B. Het moest gewoon lukken, het moest werken.

“Ook hier gaf mijn moeder een laatste zet: spring erin, ga ervoor. Ik klopte overal aan waar ik een kans zag en groeide. Een poetry slam waarin ik het opnam tegen ervaren dichters en tweede werd, opende mijn ogen: mijn teksten hebben waarde.

“Dus ging ik door. Ik, een jongen die opgroeide in de straatcultuur, leerde het theater kennen. Een wereld die mij elitair leek, niet voor mensen zoals ik. Maar in het theater van Rotterdam-Zuid werd ik verliefd. Opnieuw klopte ik overal aan en leerde mezelf theater maken. Mijn eerste grote voorstelling ging over de relatie tussen mij en mijn vader. Hoe ik de ketting heb verbroken en hoe ik nu voor mijn zoon zorg. De zaal zat bomvol. Het was groter dan ikzelf.

Vreugde en verdriet

“Komend weekend treed ik op met het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Het is mijn zevende avondvullende voorstelling. SEV7N is een mix van hiphop, klassieke muziek, spoken word en visuals. Maar voor mij is het een bekroning op tien jaar hard werken. Met een publiek dat het nieuwe Nederland weerspiegelt: superdivers.

“Mijn moeder gaf me liefde, vertrouwen en kansen. Mijn zoon hield me op het juiste pad en mijn dochter maakte me zachter. De jongeren met wie ik werk, doen dat ook. We zijn een community. Dat is wat ik met SEV7N wil uitdragen: we moeten als samenleving meer delen met elkaar. Vreugde, maar ook rouw. Bied elkaar hulp. Dan wordt het onmogelijke mogelijk.”

Lees ook:

‘We begrijpen niets van de politiek als we het klimaat niet centraal stellen’

Oud-VPRO-directeur Jan Haasbroek wordt dit jaar tachtig én studeerde onlangs af in de filosofie.