De zin van Joost Röselaers: ‘Toch is er Eén die al dit vallen oneindig teder in Zijn handen houdt’

Meer en minder bekende Nederlanders vertellen over hun persoonlijke leefregel of inspirerende zin. Vandaag remonstrants predikant Joost Röselaers (42).

“In maart van dit jaar werd bij mijn vrouw een hersentumor ontdekt. We kregen het te horen bij de neuroloog, op een vrijdagmiddag. Pas de maandag erna zou duidelijk worden of het goed- of kwaadaardig was. Met dit nieuws moesten we het weekend zien door te komen.

“Die zondag zou ik ergens gastpredikant zijn, dat heb ik meteen afgezegd. Ik kon geen woord uitbrengen. Natuurlijk moesten we het aan onze kinderen vertellen. Mijn vrouw is kinderpsycholoog en wist het de kinderen heel goed uit te leggen.

“Slapen lukte die eerste nacht nauwelijks. Mijn vrouw hield er rekening mee dat ze de kinderen niet zou zien opgroeien. Dat riep veel vragen en vooral emoties op. Verder zijn we gewoon dat weekend ingegaan. Het is dan wel fijn dat er een aantal dingen gedaan moeten worden. Zaterdagochtend om 9 uur stond ik langs het sportveld.

‘God gaat met je mee en laat je nooit vallen’

“Op zondag zijn we met z’n vieren gewoon naar de kerk gegaan. In een vrij behoudende gemeente. Het werd mijn coming-out als diep vroom mens. Als predikant ben ik veel maatschappelijk bezig. Het is niet dat ik de Godsvraag uit de weg ben gegaan, maar ik heb die niet altijd centraal gesteld. Nu lag-ie hier levensgroot voor mijn neus. Ik had gewoon een gelovige preek nodig. De overdenking die zondag was fantastisch en ging over God als basis naar aanleiding van het Evangelie van de overspelige vrouw. Jezus toont zoveel liefde en aanvaarding naar die vrouw.

“Vanaf toen wisten we: wat er ook gaat gebeuren: we worden door God gedragen. God gaat met je mee en laat je nooit vallen. Zoals de dichter Rainer Maria Rilke zo mooi zegt: Toch is er Eén die al dit vallen oneindig teder in Zijn handen houdt. Er werden die zondagochtend ook een paar vrome gezangen gezongen, die je in vrijzinnige kerken weinig hoort en die ons ontzettend ontroerden. Die dienst gaf ons zoveel vertrouwen. Het kwam volledig onverwacht.

“Er heeft in mij altijd een soort verborgen vroomheid gezeten, zonder dat ik daar woorden aan kon geven. Maar nu dus wel: God is er en God is voor mij het fundament. De kans was niet denkbeeldig dat het leven van mijn vrouw ophield en daarmee in zekere zin ook dat van mij en mijn kinderen. God zou er dan zijn. Juist dan.

Rilke en Gustav Mahler zijn heel belangrijk geweest

“In de afgelopen maanden zijn Rilke en de componist Gustav Mahler heel belangrijk geweest. Ik ben veel naar concerten van de laatste geweest. Mahler en Rilke verhalen beiden over de diepte en de misère. Daar ervaren ze geruststelling en vertrouwen en vanuit daar bouwen ze het leven weer een beetje op. Uiteindelijk gaat Mahler toch weer naar majeur. Hij eindigt met perspectief. Dat geldt ook voor Rilke. Ik ben door hem God met de diepte gaan verbinden. Je kunt niet dieper vallen dan in Gods hand. Dat hebben we echt ervaren. Laten we niet al te krampachtig aan het leven vasthouden, want er is een God die ons draagt. Het komt goed.

“De tumor bleek uiteindelijk goedaardig. Mijn vrouw is succesvol geopereerd. We zijn net met de kinderen met vakantie geweest en we kunnen weer bouwen aan de toekomst. Als predikant ben ik het preken gaan relativeren. Vorige week had ik een uitvaart. Ik heb goed gepreekt hoor. Maar de zegen van het lichaam bij het graf, daar gaat het om. Ik zeg dan een oud remonstrants formulier na: ‘Hetzij wij leven, hetzij wij sterven, wij zijn van God. Wij behoren God toe. Dat is de basis.”

Lees ook:

De zin van Numidia: ‘Alles gebeurt met een reden’

‘Ik heb best wel een zware jeugd gehad. Er gingen veel dingen mis. Maar op een gegeven moment merkte ik dat elke keer nadat er iets heel negatiefs was gebeurd, er later juist iets heel positiefs uitkwam’, zegt zangeres Numidia El Morabet (22).