Zelf gembersiroop maken: een fluitje van een cent

Gember, ik ben er dol op. Verse gemberwortel heb ik altijd in huis, om te raspen. Tot in de vriezer aan toe. Het geeft pit en smaak aan van alles en nog wat. En je kunt er nog thee van zetten ook. Een potje stemgember heb ik ook altijd paraat. Van die mooie glimmend-zachte bolletjes, dobberend in een siroop. Zoet en toch pittig, maar niet té. Lekker in gebak, vooral de combinatie met appel is geweldig, maar ook heerlijk in oosterse wokschotels.

Die siroop zelf komt ook vaak van pas, in marinades en sauzen. Sterker nog, soms gaat de siroop uit het potje zo hard, dat de gember droog komt te staan. Maar je kunt gember­siroop ook los kopen. Suiker en water, waar gember heel lang in heeft liggen sudderen, meer is het niet. Tot ik een flesje van Conimex eens van dichtbij bekeek. ‘Volgens authentiek Aziatisch recept.’ Ingrediënten: suiker, water, dextrose, zout, gemodificeerd maïszetmeel, melasse, voedingszuur E330, conserveermiddel E202, verdikkingsmiddel E415, raapzaadolie en vooruit, ook wat gember­extract. Een typisch gevalletje moeilijk doen als het niet hoeft.

Een ander flesje dan maar? Die van Royal Mail heet ‘siroop met Australische gember­smaak’. Nooit geweten dat gember typisch Australisch is, maar goed. Slechts suiker plus water, alleen ook hier geen gember maar gembersmáák. En bij dat achtervoegsel is het altijd oppassen geblazen. Pudding met aardbeiensmaak is zoals u weet pudding waar een aardbei hooguit overheen is gevlogen. Gemberaroma is niet hetzelfde als echte gember. Flesje nummer drie, van Kokki Djawa, is wél gemaakt van gemalen gember, maar waarom moest daar nou zo nodig weer geleermiddel bij?

Zelf maken dan maar? Dat blijkt een fluitje van een cent, met maar drie ingrediënten: een stuk verse gemberwortel, suiker en water. Ik maakte eerst siroop, maar bedacht toen dat ik dan natuurlijk ook zelf stemgember kon maken. Ook al zo gepiept. Dus nu zit ik met een fikse voorraad, en u als het goed is straks ook, dus volgende week gaan we ermee koken. Nu eerst twee basisrecepten.

Stemgember in siroop: Koop vooral mooie gladde, vers uitziende gember, met zo’n uitgedroogde taaie bonk lukt het niet. Leg een nachtje in de vriezer, dan gaat de structuur kapot en jazeker, dat is in dit geval een voordeel, want dan gaart de gember straks beter. Schillen is nu ook heel makkelijk, met een lepeltje veegt u de schil er zó af. Snij de kale gember in handzame stukjes. Mooie ronde bolletjes zoals in het kant-en-klare potje hoeft niet.

Voeg 400 ml water toe, breng zachtjes aan de kook, laat een half uur pruttelen zonder deksel. Giet het water af in een maatbeker. Dat is intussen gedeeltelijk verdampt, maar als het goed is heeft u nog 250 ml over. Voeg 250 g suiker toe, doe alles weer terug in de pan, inclusief de gember, en laat opnieuw een half uur sudderen. Doe in een brandschone weckpot of jampot.

Alleen gembersiroop: Dit kan ook prima met wat aftandsere gember en hij hoeft niet in de vriezer. Haksel de gember met schil en al fijn in de keukenmachine. Doe met 250 ml water en 250 g suiker in een pan. Breng aan de kook, laat 10 minuten pruttelen en laat dan van het vuur af een uur staan. Zeef. Giet in een brandschoon flesje.

Let op: beide zijn minder lang houdbaar dan fabrieksspul, dus bewaar in de koelkast.