Er is weer daslook! Lekker in deze chimichurri

Het is groen en het geurt oorverdovend. Daslook natuurlijk! Je kunt het nergens kopen maar het park staat er weer vol mee en in mijn Franse tuin komt het ook weer op.

De vorige keer dat ik over daslook schreef, waren de opmerkingen echter niet van de lucht. Dat wildplukken niet mag. Maar je moet natuurlijk ook niet het hele park leegplukken, gewoon alleen een handje, of twee, op een weelderige plek. Dat groeit heus wel weer aan.

‘Maar de hondenpies dan?’, vroeg ook menig lezer. Simpel: wassen in een gootsteen vol water en dan droogslingeren, dan is er niks aan de hand. En nóg was het niet goed, want er is ook nog de heikele kwestie van het-lijkt-sprekend-op-lelietje-van-dalen-en-dat-is-Hartstikke-Giftig. De groene, tikje slappe bladeren zijn inderdaad vergelijkbaar, alleen ruikt daslook heel erg naar knoflook. Dat valt werkelijk niet te missen, ook als u er alleen maar even uw hand doorheen haalt. Zodra er bloemetjes aan komen is het helemaal makkelijk, want die lijken totaal niet op elkaar. Kortom, niks aan de hand. Niet van dat benauwde, mensen.

Dat knalgroene Zuid-Amerikaanse friszure kruidensausje

Vandaag dus lekker een daslookrecept. Alleen, wat o wat zou ik ermee doen? Ik maakte er al pesto mee (door de pasta!) en kruidenboter (over de asperges!) en gooide het al eens door de soep, maar toen dacht ik ineens aan chimichurri. U weet wel, dat knalgroene Zuid-Amerikaanse friszure kruidensausje dat traditioneel geserveerd wordt bij geroosterd vlees. Fluitje van een cent, en dat met slechts een bescheiden handjevol daslook. Even een biefstukje bakken was ook al zo gepiept.

Ik maakte er ook aardappelpartjes uit de oven bij, want die blijken zich eveneens graag te koesteren in een lepeltje van dat groene spul. Voor de zekerheid geef ik de instructies hier alvast even: aardappels niet schillen maar schoonboenen, in de lengte in dunne parten snijden en dan omhusselen met zout en wat olijfolie. Op een bakplaat in een hete oven (200 °C) hebben ze een minuut of 20 nodig.

Chimichurri: Pureer alle ingrediënten in de keukenmachine of met de staafmixer. Doe dat gerust al van tevoren, dan kunnen de smaken lekker intrekken. Te flauw? Zout en/of chilivlokken erbij. Te zuur? Meer olie, of een snufje suiker.

Zorg dat het vlees op kamertemperatuur is. Kruid met zout en peper. Verhit een koekenpan tot flink heet. Smelt er boter of olijfolie in (of een mix). Bak de biefstuk aan elke kant hooguit 2 minuten. Haal uit de pan, verpak in alufolie en laat 5 minuten rusten. Snij dan tegen de draad in plakjes. Serveer met de chimichurri.

Lekker met aardappelpartjes uit de oven en een tomatensalade.

Tip

De chimichurrisaus is prima houdbaar (en weer aanvulbaar) in een jampot in de koelkast.