Een slimme bijrijder zorgt goed voor de chauffeur
Als wij vroeger op vakantie gingen, was er nooit veel beenruimte voor mijn zus en mij op de achterbank. En ook de benen van m’n moeder zaten meestal nogal krap. Mijn vader – snelgeklede, rapgekapte, fraaibesnorde reclameman – had altijd best een ruime auto en wat we aan bagage meenamen, schikte hij als een pro-levelpotje Tetris in de achterbak. Daar lag het dus niet aan. Ons beenruimtetekort was volledig te wijten aan de bijrijder.
Mijn moeder nam die taak namelijk erg serieus: tijdens de lange rit naar de Franse kust mocht het de bestuurder aan niets ontbreken. En haar twee spruiten op de achterbank hield ze in dit pre-iPad-tijdperk vakkundig stil met lekkers.
Gas, koppeling en rempedaal hield ze ternauwernood vrij, maar ze propte vrijwel de hele bodem van onze BMW vol proviand: koeltassen vol krentenbollen met kaas, stokbroodjes kip of ei-tomaat en stukken tonijn-quiche of klassieke Lorraine.
Een aparte tas met zoete versnaperingen: mini-Marsjes, gevulde koeken, boterkoek met gember, zuurtjes. En dan natuurlijk nog wat hartige snacks: Japanse zoutjes en blokjes kaas. Je zou toch maar eens flauw worden op de Route du Soleil.
Aan drinken dacht ze ook: de thermoskan met handige drukdispenser reisde altijd mee. Zodra we de straat uit reden, schonk ze een straf bakkie voor onze chauffeur.
Wij bleven achterin uren zoet met onze pakjes Tjolk. Ze voorzag het dashboard van een handig opplak-afvalzakje en er waren volop servetjes om schootkruimels op te vangen en Wetties om vlekken te deppen en snoeten te poetsen. Als we onze voeten weer een beetje kwijt konden, wisten we dat we er bijna waren.
Toen mijn zoon op vakantie ging met z’n vader, voor het eerst als bijrijder in de auto naar Zuid-Frankrijk, kon ik het niet laten hem versnaperingen voor onderweg mee te geven: “Je moet goed zorgen voor de chauffeur.”
Brood met kip voor onderweg (voor vier personen)
• ± 700 g kipdijfilet
• 700 g Turkse yoghurt
• 3 el Lea & Perrins worcestershire sauce
• 1 el zout
• ½ el witte peper
• ¾ bol knoflook, grof gehakt
• 50 g dragon, grof gehakt
• 1 Turks brood, horizontaal gehalveerd
• 8 el goede mayo (bijv. Amora)
• 2 little gems of andere knapperige sla, blaadjes gewassen
• 2 flinke pomodori, in dunne plakken
• ± 8 plakken augurk
• 20 g dragon, grof gehakt
Bereiding
Doe alle ingrediënten van de marinade in een grote plastic container of druk-en-sluitzak en meng. Leg de kip erin en zorg dat alle stukken goed bedekt zijn. Laat in de ijskast minstens een nacht intrekken.
Haal de kip uit de marinade. Haal elk stuk tussen wijs- en middelvinger door om het gros van de marinade eraf te ‘wissen’. Leg op een ovenplaat en bak in circa 15 minuten op 200°C mooi goudbruin en gaar. Laat afkoelen.
Besmeer het brood met mayo en beleg met sla, tomaat, kip, dragon en augurk. Klap dicht en druk alles goed aan. Snijd in 8 stukken en verpak in aluminiumfolie.
Zoek om de drie uur een fijne rustplek langs de snelweg, strek de benen en geniet van een broodje. Extra vakantiegevoel met een flesje Orangina erbij.
Je kunt overigens zeker een kilo kip kwijt in de marinade; dan heb je meteen wat extra voor een lekkere salade met kip, granaatappel en walnoten bijvoorbeeld.
Liesbeth Maliepaard is een freelance reclamemaker die ook haar kinderen wil laten smullen.
