The Last Bus maakt een sentimentele laatste reis naar Land’s End

The Last Bus
Regie: Gillies MacKinnon
Met Timothy Spall en Phyllis Logan
★★

De 90-jarige Tom Harper besluit na de dood van zijn vrouw een laatste grote reis te maken van zijn woonplaats in Noord-Schotland naar zijn geboortegrond in Zuidwest-Engeland. Het opmerkelijke is dat hij de reis, ruim 1300 kilometer, met zijn gratis buskaart aflegt. Voordeel is dat Mr. Harper, reizend met de bus, veel verschillende mensen ontmoet die herinneringen losmaken aan het leven met zijn vrouw, herinneringen die in flashbacks voorbij trekken.

Het is een redelijk beproefde formule: een roadmovie met een gepensioneerde die zichzelf een laatste opdracht heeft gesteld. Denk aan The Straight Story van David Lynch waarin een weduwnaar honderden kilometers op een gemotoriseerde grasmaaimachine reist om zijn broer nog een keer te zien. The Last Bus is helaas wel een stuk sentimenteler en clichématiger. De Schotse regisseur Gillies MacKinnon die ooit furore maakte met Small Faces en Hideous Kinky en niet te vergeten de prachtige Pat Barker-verfilming Regeneration, laat Mr. Harper worstelen met een papieren landkaart en nog zo wat ongein.

De 65-jarige Timothy Spall is als Tom Harper knap oud gemaakt, maar hij schmiert er ook op los. Alles lijkt te vet aangezet in het drama, ook Harpers ontmoeting met het multiculturele Engeland. Als hij als een verzopen kat op straat ligt, wordt hij opgeraapt door een zwarte vrouw. Ook wordt de Engelsman welkom geheten op een Oekraïens feestje. Prima, dit anti-Brexit-geluid, maar het had subtieler gekund.