Sfeer, spanning en sensualiteit in fluisterend gezongen liedjes van Oscar and the Wolf

Pop
Oscar and the Wolf
The Simmer (PIAS)
★★★★

De Belgische Max Colombie koos de naam voor zijn alter ego zorgvuldig. In Oscar and The Wolf verenigt de zanger/componist twee tegengestelde entiteiten die ook in het geluid van zijn band terugkomen. Oscar vertegenwoordigt het licht en de dag, The Wolf de duisternis en de nacht. De elektronische popmuziek vol soul- en R&B-invloeden klinkt afwisselend onschuldig, naïef en onbezorgd (Oscar) en verleidelijk, sluipend en hedonistisch (The Wolf). Muzikaal inhoudelijk zijn er naast The xx, Rhye en balearic beat/Ibizahouse ook lijnen te trekken naar Sade, Frank Ocean en Bowie.

De groep brak in 2014 in eigen land door met debuutalbum Entity. Opvolger Trinity liet een diverser, rauwer en dansbaarder geluid horen. Daarbij bewees Oscar and the Wolf uitstekend in staat te zijn om met spanning en het doseren daarvan om te kunnen gaan. Subtiliteiten of niet, live promoveerde de band tot status van headliner, zowel in het thuisland als in Nederland. Een knappe prestatie, want Colombie maakt geen muziek die zich makkelijk laat omarmen door een groot publiek, ondanks zijn flamboyante verschijning en spectaculaire liveshows.

Derde album The Shimmer laat geen grote koerswijzigingen horen ten opzichte van Trinity of Entity, maar biedt een herijking ten opzichte van zijn twee voorgangers en nestelt zich er tussenin. Dat betekent verdere verdieping, meer rust en een hogere consistentie, zowel in stijl, samenhang als in kwaliteit. Dat Colombie vooral in de stille uren van de nacht aan het schrijven slaat, is duidelijker dan ooit terug te horen. Sfeer, spanning en sensualiteit blijven de belangrijkste kenmerken in de bijna fluisterend gezongen liedjes vol subtiele details en accenten in de productie. Net als op het debuut is er meer ruimte voor de gitaar, wat het geheel een aardser geluid geeft. The Shimmer heeft weliswaar een meer ingetogen karakter, aan die sterrenstatus gaat niets veranderen.