Presque is een vrolijke roadmovie met een lijkwagen

Presque
Regie Bernard Campan, Alexandre Jollien
Met Alexandre Jollien, Bernard Campan, Julie-Anne Roth
★★★

Toch nu toe waren Plato, Boeddha en Nietzsche z’n enige vrienden, zegt Igor ergens in Presque tegen de man die hem nog maar een dag geleden heeft aangereden. Die man is Louis, een begrafenisondernemer nota bene, die de lichamelijk beperkte Igor schepte terwijl hij op z’n fiets reed.

Presque (bijna) is een variant op die warmbloedige Franse buddy-komedie die wereldberoemd werd: Intouchables. Laat twee mensen elkaar ontmoeten die in eerste instantie niets met elkaar gemeen lijken te hebben en waartussen dus ook nooit een vriendschap zal ontstaan, en laat een vriendschap ontstaan. Liefst op weerbarstige wijze, bijvoorbeeld door een van beide personages een stuk chagrijn te laten zijn. Waardoor het lijkt dat die vriendschap nooit zal opbloeien.

Louis heeft in eerste instantie ook geen enkele behoefte om Igor na die aanrijding te blijven zien. Igor daarentegen vindt een man die “zo’n acht- à negenhonderd lijken per jaar” ziet wel intrigerend. De levenswijsheden van de filosofen die hij met enige regelmaat aanhaalt, zeggen vaak iets over hoe je in het leven kunt staan of hoe je de dood kunt relativeren. Die wijsheden hebben Igor overeind gehouden zegt hij, in een wereld waarin niemand ooit intiem met hem zal zijn.

Maar dingen veranderen, zonder dat Presque zoetsappig wordt. Aan het eind misschien, maar dat was te verwachten. Eerst is er die reis naar het zuiden die ze samen vanuit Lausanne ondernemen – in eerste instantie flink tegen de zin van Louis – omdat daar ergens aan de Middellandse Zee een lijk moet worden afgeleverd.

De kracht van de film is dat de ietwat uitgebluste Louis en de citatenzwaaiende Igor niet nader tot elkaar komen omdat het moet van het scenario. Hun verwantschap voelt oprecht omdat ze zichzelf blijven. De humor wordt precies gedoseerd en de sfeer is naar het einde toe niet ineens luchtig (wat vals zou zijn). De emotionele groei van de hoofdpersonages is bescheiden en dus geloofwaardig. Of ze elkaar na dit avontuur nog zullen blijven zien? Dat laat de film gelukkig in het midden.