Na het drinken van bloed worden de twintigers in Dead & Beautiful voor het eerst levenslustig

Dead & Beautiful
Regie: David Verbeek
Met Aviis Zhong, Gijs Blom, Anna Marchenko
★★★

Steenrijk zijn ze. En zeer verveeld. In de opening van Dead & Beautiful zien we hoe vier vrienden door een vijfde met een macabere grap bij de neus worden gevat. Dat is wat hen bindt: zwartgallige spelletjes. Gewoon, om iets mee te maken.

Rijden de gefortuneerde erfgenamen door een nachtelijke Aziatische metropool, dan is hun lamborghini de enige auto. Ook op het vliegveld zijn geen andere bezoekers. De Nederlandse David Verbeek weet met slim, elegant camerawerk (van Jasper Wolf) zijn personages visueel te isoleren in een miljoenenstad. Vervreemding en eenzaamheid zijn terugkerende thema’s in het werk van de maker die eerder al films als R U There in Taiwan situeerde.

De twintigers in deze film zijn gevoelsmatig al dood. Gek genoeg komen ze tot leven na een nachtelijk ritueel waaruit ze wakker worden met scherpe hoektanden. Zijn ze vampiers geworden? Verbeek verbindt mooi het maatschappelijk perspectief van deze 1-procent-rijkaards met het parasitaire bestaan van bloedzuigers die mondkapjes dragen om hun tanden te verbergen. Na het drinken van bloed zie je ze voor het eerst levenslustig, rennend over straat.

Met mooi gekozen locaties in neonlicht weet de maker een duistere, benauwende sfeer op te bouwen rond Lulu (Aviis Zhong) en Mason (Gijs Blom) die als enigen een klein beetje persoonlijke invulling krijgen. Maar gaandeweg ontwikkelt het scenario eenzelfde landerigheid waar het vijftal mee kampt. Een plottwist, pas tegen het einde, geeft je het gevoel dat je misschien naar een intrigerendere film hebt gekeken dan je dacht.