FilmrecensieMagic Mike's Last Dance
Magic Mike’s Last Dance is pover laatste deel van stripperstrilogie
Magic Mike’s Last Dance
Regie: Steven Soderbergh
Met Channing Tatum, Salma Hayek
★★
Tien jaar geleden maakte Mike als stripper zo’n indruk op een vrouw dat ze hem nu meteen herkent. Mike is inmiddels barman. De pandemie heeft zijn meubelbedrijfje geen goed gedaan. Maar iedereen die Magic Mike en het vervolg kent, weet dat de atletisch gebouwde timmerman niet kan stoppen met dansen. Wanneer een steenrijke vrouw hem vraagt haar ‘zinnen te verzetten’ krijgt ze een lapdance waarin hij creatief salontafels, panoramische ruiten en wandmeubels verwerkt.
De sensuele openingschoreografie is meteen het beste moment waarmee Steven Soderbergh (de Ocean’s Eleven-serie, Erin Brockovich) zijn rol hervat als regisseur en cameraman van een film die in 2012 een onverwachte hit werd.
Mike (Tatum) wordt prompt door Maxandra (Hayek) meegenomen naar Londen voor een theaterproject. Vanaf dat moment lijken de makers niet goed te weten waar het scenario rond Mike’s ‘laatste dans’ heen moet. Uit harkerig geschreven dialogen leren we dat Mike niet overweg kan met stropdassen en butlers, en Maxandra zich wil wreken op haar ex. Ondertussen werkt het tweetal aan een show met een groep halfnaakte dansers. Eerder braaf dan oh la la, al ziet Maxandra er preuts op toe dat haar tienerdochter de ogen bedekt.
Is dit Magic Mike’s laatste dans? Aan de kunsten van de 42-jarige Tatum zal het niet liggen: ook van een ballet in de stortregen maakt hij iets moois. Het is eerder de ideeënarmoede van de scenaristen die van het derde het zwakste deel van de trilogie maken.