Lieve, nuchtere zoektocht naar nieuwe ouders

Nowhere Special
Regie: Uberto Pasolini
Met James Norton, Daniel Lamont
★★★★

Ongeneeslijk zieke vader zoekt gezin voor zijn zoontje. Als je het leest ga je al huilen. Toch is Nowhere Special een opmerkelijk nuchtere film. Alleenstaande dertiger John is glazenwasser. En ziek. Wat precies, het doet er niet toe. Belangrijker: wie gaat er straks voor Michael zorgen? De kleuter met een rood petje, wat stil van aard, houdt van dino’s en druiven, raakt overstuur wanneer zijn tijgerpyjama in de was zit. Samen bezoeken ze een trits mensen die zich over het jochie willen ontfermen.

Met dit bescheiden drama staat filmmaker Uberto Pasolini, ooit producent van arthouse hit The Full Monty, stil bij de vraag: wat verwacht je van het ouderschap? De meeste mensen hoeven daar nooit antwoord op te geven. De kandidaat-adoptieouders wel. En ze hebben grote ideeën en hoge ambities. Goede school, een enorme tuin en blauw geschilderde kinderkamer, een hond. Sommigen zien ouderschap zelfs als een sociale roeping.

Tussendoor zien we wat ouderschap in de praktijk is. Een kleuter die ’s ochtends veel te vroeg met boeken bij je in bed kruipt. Kinderhaar ontluizen. Grote en kleine sneakers naast elkaar, stappend door druilerig Belfast. Een ijsje eten. Knuffelen. En: uitleggen wat de dood is.

John, mooi stil gespeeld door James Norton, is een ernstige vader die met glazenwassen bewust even bij andere levens naar binnenkijkt. Het helpt hem om aan het einde van dit lieve, tedere drama een goede beslissing te nemen.