Klaas Tipt nieuwe popalbums: Aesop Rock, Anrimeal, Molchat Doma en Idaly

Aesop Rock
Spirit World Field Guide

Aesop Rock staat bekend om zijn aartslelijke albumhoezen, maar meer nog om zijn enorme vocabulaire, waarmee hij - zo blijkt uit dataonderzoek - behalve zijn rappende collega's ook William Shakespeare achter zich laat. Het is wederom raak: woorden als 'troglodyte', 'pirogue', 'tangentially' en 'hemlock' kom je zelden in een liedtekst tegen. Heerlijk om te ontleden, maar ook zonder woordenboek is het goed toeven in het grofkorrelige, hallucinante universum van Aesop Rock.

Anrimeal
Could Divine

Hoe ze aan haar artiestennaam komt laat zich raden, maar het debuutalbum van Ana Rita de Melo Alves zit een stuk complexer in elkaar. Er is ruis, stilte, gefluister; wie kwaad wil spreken kan het geneuzel noemen. Maar dan is er een wisseling van maatsoort, een pianomelodie of een zanglijn die je toch even optilt. Het gaat natuurlijk om het contrast: de vervoering bestaat enkel bij de gratie van de sluimerstand.

Molchat Doma
Monument

Het gebeurt vrijwel nooit dat een Wit-Russische band doorbreekt in het Westen. De muziek van Molchat Doma is gestoeld op de Britse new wave van The Cure en Depeche Mode: duister, monotoon en - met de oren van 2020 - heerlijk nostalgisch. Tel daarbij op de Russische taal en een kapitalisme dat tegen zijn grenzen aanloopt en je hebt een hype die zelfs tienerapp TikTok bereikte.

Idaly
Eerlijk

'Misschien heb jij geen mooie bitch, misschien draag jij geen mooie broek, maar ik judge niet over dat, want ik weet niet wat die shit voor je doet.' Empathische jongen, die Idaly. Hij maakte een ingetogen rapalbum waarop hij, zoals de titel doet vermoeden, open is over zijn soms sombere gedachten. Over de oorzaken zwijgt hij, liever omschrijft hij de gevoelens zelf. Meeleven is daardoor niet altijd even gemakkelijk, maar het komt oprecht over.