De romkom ‘Foodies’ lijkt fris, maar eigenlijk is hij bedorven

Foodies
Regie Mannin de Wildt
Met Sanne Vogel, Sinan Eroglu, Holly Mae Brood
★★

Ook als het glas halfvol is, verzuipt romkom Foodies in dat beetje laagstaand water. Geen idee wat de intenties van de makers waren – oprecht iets leuks met eten en verliefdheid willen doen of toch cynische geldklopperij – maar wat je op het scherm ziet, is plat en levenloos. Ondanks de onmiskenbare energie die actrice Sanne Vogel naar het scherm brengt. Het spijt me voor de (vier!) schrijvers, maar de vraag die zich opdrong was: is dit door een algoritme geschreven?

Vogel speelt foodblogger Sam: fris, vrolijk, houdt van lokaal en biologisch. Haar rivaal in de strijd om een tv-programma is foodblogger Lilian: fitgirl, vals, manipulatief. Dat is meteen ook alle diepgang die de personages krijgen. Opgefokt door hun onderlinge strijd schrijft Sam een vernietigende recensie van een pas geopend restaurant waar toevallig haar nieuwe liefde als chef werkt.

Je kúnt meeliften op de populariteit van foodblogs en een jong publiek bereiken en nog steeds een interessante film maken. Deze film lijkt de conclusie te trekken dat het publiek niet meer verdient dan een eindeloze herhaling van scènes uit andere romantische komedies, steeds met een nieuw likje verf. Eergisteren Ibiza, gisteren Brasserie Valentijn, vandaag foodblogs. Ook al wordt er in Foodies zo vaak over de Amsterdamse grachten heen en weer gefietst dat de film iets lijkt te willen parodiëren.

Het probleem, net als met die idiote instalikes waar de bloggers in de film op jagen, is dat alles zo steeds platter wordt. Elk beeld moet onmiddellijk herkenbaar en bevredigend zijn. Niets mag meer verwarren en uitdagen. Dat is een cynische race naar de bodem.