FilmrecensieDe Openbaring
De Openbaring neemt je mee in de waanzinnige wereld van de complotdenker
De Openbaring
Regie Chris Mitchell
Met Victor Löw, Leny Breederveld, Monic Hendrickx
★★★
Je zou denken dat een psychologische thriller over corona eigenlijk te vroeg komt, omdat we – terecht of onterecht – net opgelucht ademhalen na twee jaar beperkingen en meer dan 22.000 doden. Maar nee, De Openbaring levert een welkome reflectie en gaat bovendien niet alleen over corona. Het is een film over het rabbit hole van je eigen waarheid vinden en niemand meer vertrouwen, behalve die ene complotdenker die toevallig precies zegt hoe het zit.
Victor Löw is benauwend goed als Jacob, die in de openingsscène bij zijn moeder (Leny Breederveld) aanbelt en haar vertelt dat hij haar ‘bio-veiligheid’ komt bewaken. Het is februari 2020 en Jacob schiet na de eerste coronaberichten in de hoogste alarmfase. Zus Magda (Monic Hendrickx) mag niet meer langskomen en ma mag de deur niet meer uit.
Het knappe van Löw is onder meer dat je Jacobs geschiedenis aan hem afleest, zonder dat de acteur er een woord over hoeft te zeggen. Het dwingende voorkomen en betweterige redeneren vertellen je alles wat je weten moet. Aanvankelijk klinkt hij nog redelijk, maar zijn nachtelijke dwalingen online voeren Jacob volledig de waanzin in.
De Openbaring speelt zich vrijwel helemaal af in moeders woning. Dat versterkt de beklemmende atmosfeer zodanig dat je zelf de ramen open wilt gooien om zuurstof binnen te laten. De vraag die beklijft: hoe voorkom je dat mensen zo doordraaien? Want een satire kun je deze film niet noemen. Daarvoor zijn te veel mensen tijdens deze crisis te ver van het pad af geraakt.