De gepensioneerde detective Harry Bosch kruipt in Woestijnnacht nergens echt onder de huid

Met Woestijnnacht levert Michael Connelly wederom een vlotte thriller af.

Al meer dan twintig boeken schreef de Amerikaanse auteur Michael Connelly over Harry Bosch, een detective die het met de regels niet zo nauw neemt, geweld niet schuwt en met deze werkwijze ­menig misdadiger in de kraag greep. Bosch is inmiddels met pensioen en besluit vrijwilligerswerk op te pakken bij het oplossen van zogenoemde cold ­cases, onopgeloste moordzaken. Renée Ballard, oud-collega, voert het team aan dat zich verdiept in veel oude ellende. Er liggen zo’n zesduizend zaken te wachten op een goede afronding. Bosch noemt het de bibliotheek der verloren zielen.

Tussen al die duizenden gruwelijk­heden zit er eentje waar Bosch zich al eerder over gebogen heeft. Deze zaak draait om een gezin van vier mensen die van de ene op de andere dag verdwenen, en van wie de lijken werden gevonden, begraven in de woestijn. Hij weet wie de moordenaar is, maar heeft het bewijs nooit rondgekregen. De ­dader loopt dus nog vrij rond. Bosch hoopt de zaak nu alsnog tot een goed einde te brengen, maar moet wel eerst een andere zaak oppakken, want dat wil zijn nieuwe bazin. Met beide kwesties gaat hij op zijn eigen, ­eigenwijze manier aan de slag.

Wie in het archief van Trouw ­r­ecensies opzoekt over de Harry Bosch-boeken vindt allerlei meningen. De een prijst Connelly’s creatie aan als man van vlees en bloed, de ander vindt hem te clichématig en juist niet tot leven komen. Mijn mening over dit nieuwe boek neigt naar de laatste. Bosch is onderhoudend, maar kruipt nergens echt onder de huid. Connelly leverde wederom een vlotte thriller af, met korte zinnen en een goed in elkaar stekend plot. Niet minder, maar ook niet meer.

Michael Connelly
Woestijnnacht (Desert Star)
Ver. David Orthel en Mylene Delfos
Boekerij: 384 blz. € 25,98