Coldplay levert een incoherent album af met composities zo plat als een dubbeltje

Pop
Coldplay
Music Of The Spheres (Warner)
★★

Relevantie in de popmuziek wordt vaak verward met hitlijstsucces. In ieder geval door de Engelse band Coldplay. Doorgebroken in 2000 met debuutalbum Parachutes, een album met onbevangen softrockliedjes vol romantiek, groeide het kwartet uit tot een van de grootste bands ter wereld. Die status ging gepaard met stadionambities, bombastische vervlakking én de wens om ook na hun dertigste aansluiting te blijven vinden met de hitlijsten.

Na een uitstapje met het ingetogen (en slechtst verkopende album in hun oeuvre) Everyday Life uit 2019 wil de band met het negende album Music Of The Spheres weer meespelen in de eredivisie van de hitparadepop. Dat doe je anno 2021 met singles, niet met albums. De vooruitgesnelde single My Universe was direct raak. Het in het Engels en Koreaans gezongen liedje is een samenwerking met de populaire boyband BTS. Het kent liefst tien componisten en drie producers, waaronder Max Martin, die dit hele album produceert. De Zweed staat al twee decennia garant voor hitsucces voor o.a. Britney Spears, Backstreet Boys en The Weeknd. Hij geeft dit album een zelfde soort eightiesproductie mee als waar The Weeknd vorig jaar mee scoorde, vol synths, vocodervocalen en elektronische drums.

Ook veelzeggend voor de ambities: Higher Power, die andere hitsingle, werd gelanceerd op ruimtestation ISS. Megalomaan én passend bij dit conceptalbum over de ruimte, verbeeld in liedjes met symbolen als titels (een hartje, wereldbol, Saturnus). Het levert een incoherent album op dat alle kanten op schiet en inhoudelijk leeg voelt. Van intermezzo’s vol esoterische synthesizerklanken tot composities zo plat als een dubbeltje (het met een heliumstem gezongen Biutyful, de voetbalchants in Infinity Sign, nietszeggende tekstregels als ‘When you love somebody/Then it hurts like so’ van zanger en tekstschrijver Chris Martin) tot de aardige, mierzoete ballad Let Somebody Go (met Selena Gomez) en het fraaie, grotendeels a capella gezongen Human Heart. In één ding zijn de veertigers echter geslaagd: de hitlijsten zijn weer behaald.