Argentijn César Aira maakt het absurde doodgewoon

César Aira schrijft ieder jaar twee tot vier korte romans van, meestal, rond de honderd bladzijden. Hij wordt gezien als een van de belangrijkste levende Argentijnse schrijvers, maar zijn boeken worden in Nederland maar mondjesmaat vertaald.

In Het literatuurcongres, uit 1997, bezoekt een briljante, geniale schrijver een schrijverscongres. Hij heeft zichzelf een geheime opdracht meegegeven. Hij gaat een daar aanwezige wereldberoemde schrijver klonen. Uit dit stripachtige gegeven ontstaat een dwaze, vrolijke avonturenroman, waarin ook een rol is weggelegd voor een piratenschat, een wesp die geheime missies kan uitvoeren en een heel leger aan zijderupsen.

De juiste stijl

Hoe kinderlijk dit ook klinkt, het levert een zeer volwassen, onderhoudend boek op, met een hoofdpersoon die veel over zichzelf en de wereld nadenkt. Wat interesseert hem in andere mensen? De ‘stijl’ van die mensen. Hoe los je een moeilijk raadsel op? Niet door na te denken, maar door spontaan te handelen. Hoe kan het dat Eva een kloon was van Adam (want gemaakt uit een rib van Adam), maar toch een héél ander wezen?

Aira verstaat de kunst om het onmogelijke of absurde aannemelijk te maken, gewoon door er de juiste stijl, de juiste formuleringen voor te gebruiken. Daarmee treedt hij in de voetsporen van zijn landgenoot Borges.

César Aira
Het literatuurcongres
Vertaald uit het Spaans door Adri Boon
Koppernik; 96 blz. € 19,50