Partij voor de Dieren gooit alles op stikstof, met radicaal geluid

Een kleine partij, zo wordt de Partij voor de Dieren (PvdD) nog vaak genoemd. Maar hoe lang nog? Bij de aftrap van de verkiezingscampagne staat politiek leider Esther Ouwehand met een breed armgebaar al bijna in de overwinningstand. “We staan er heel goed voor!”

Met gunstige peilingen viert de partij campagne in feeststemming. Na het eerdere succes bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2022 lijkt de radicale groene partij opnieuw het tij mee te hebben. Bij deze verkiezingen staat Ouwehand op een tweesprong.

Als de peilingen uitkomen mag zij zich voortaan de leider van een ‘grotere partij’ noemen. Volgens sommige peilingen is het mogelijk om op 15 maart groter te worden dan de SP, groter dan het CDA en mogelijk ook groter dan D66 – al zijn er nog veel onzekerheden en zegt dat vooral ook dat andere grotere partijen kléiner worden.

De PvdD is al langer op weg naar een nieuwe positie op het speelveld. Klein is de partij allang niet meer, met zes zetels in de Tweede Kamer en drie in de Eerste Kamer. In vier steden zijn er al eigen wethouders. In de provincies bestuurt de partij nog niet mee, maar het zou de eerste keer kunnen worden.

Populariteit en activisme

De populariteit van Ouwehand als uithangbord draagt bij aan dat succes. Na drie maanden afwezigheid wegens een burn-out wordt zij zaterdag op een campagnebijeenkomst door tweehonderd leden onthaald als een politieke ster. Haar charisma, zeggen leden in de zaal, heeft ervoor gezorgd dat de partij ook buiten kringen van dierenbeschermers waardering krijgt. Iemand vertelt dat hij overstapte uit de VVD.

Het activistische karakter van de partij staat ook onder haar leiding nog steeds voorop. Ouwehand begint niet met een politieke speech, maar warmt in plaats daarvan de zaal op met foto’s van acties “tegen landbouwgif, stankoverlast en mestvergisters”. In de ontvangsthal liggen voor de leden folders van Extinction Rebellion. Verontwaardiging klinkt in de zaal als ze vertelt over een bedrijf in Brabant dat mag uitbreiden met 25.000 varkens. “De minister vond het ook wel een bizarre situatie. Wat ons betreft komt die stal er niet!”, oogst ze het applaus.

Zo’n opmerking tekent de manier van oppositie bedrijven. Ouwehand verwerkt in haar radicale uitspraken graag hints dat er heus wel naar de partij wordt geluisterd, ook door het kabinet. Nog deze week kreeg ze een meerderheid in de Tweede Kamer achter zich bij een motie over ‘destructieve’ handelsverdragen. “Dan vallen ze in vak-K van hun stoel.”

Stikstof

In de campagne gooit de Partij voor de Dieren alles op stikstof, met een radicaal geluid. Ouwehand claimt dat haar partij de enige is die echt opkomt voor het platteland. De “verstikkende stikstofdeken die over het platteland ligt” moet weggetrokken worden met besluiten die het hele systeem van de landbouw en economie fundamenteel veranderen.

Door de nadruk op stikstof in de campagne biedt de partij zich min of meer aan als de 180 graden-tegenhanger van de BoerBurgerBeweging, en als het compromisloze alternatief voor groene kiezers op de linkerflank. De pijlen zijn tevens gericht op VVD en CDA. Die hebben ‘veroorzaakt’ dat het land doorgaat op een doodlopende weg. Ouwehand: “Het is tijd voor een andere landbouw waarbij ook de boeren op een gezonde manier hun werk kunnen doen”.

‘Boeren slachtoffer’

Over het klimaat gaat het in deze campagne minder. De schijnwerper staat exclusief op het platteland met zijn “mestprobleem, stankoverlast en gebrek aan dierenwelzijn”. De boeren zijn “slachtoffer van stallenbouwers, melkcoöperaties, veevoerindustrie en supermarkten”. De Rabobank moet eenmalig een miljard euro ‘boerenbankbelasting’ betalen vanwege de rol in het ontstaan van het stikstofprobleem.

Of de PvdD ook mee gaat besturen in de provincies, zoals nu al in vier gemeenten, houdt Ouwehand nog in het midden. Dat hangt af van die andere partijen, zegt ze. “Wij hopen wel op samenwerking, maar dan wel als er fundamenteel andere keuzes gemaakt worden”.

Lees ook:
Esther Ouwehand is terug: ‘Juist wij komen op voor het platteland’

Na drie maanden ziekteverlof keerde Esther Ouwehand onlangs terug aan het roer bij de Partij voor de Dieren. Interview: “Er is niets veranderd. Het patroon is nog steeds hetzelfde: afspraken en wetgeving over de natuur, daar probeert het kabinet onderuit te komen.” Er is niets grappigs aan ‘geitenpaadjes’, vindt Ouwehand.