Bezien vanuit een christelijk en conservatief perspectief heeft president Trump Amerika veel goeds gebracht. In zijn beleid zijn de Republikeinse kernwaarden terug te zien, schrijft Henk Jan van Schothorst, lid van de Raad van bestuur van het Transatlantic Christian Council.
Tegenover massieve en niets ontziende oppositie heeft president Trump zich in de VS onwankelbaar ingezet voor zijn gestelde doelen. Met verkiezingen in zicht worden resultaten gewogen. Daarbij is het goed om meer naar het gevoerde beleid dan naar de persoon te kijken. En ook kernverschillen tussen Democraten en Republikeinen proberen te ontwaren.
Het is ook voor ons in Europa niet om het even hoe de situatie zich bij onze onvervangbare bondgenoot ontwikkelt. We zien een land waarin progressieven en conservatieven lijnrecht tegenover elkaar staan. Trump is daar niet de oorzaak van. Zijn verkiezing tot president was democratisch legitiem en geen toeval.
Wat heeft hij zoal verwezenlijkt? Bezien vanuit een christelijk en conservatief perspectief zijn zaken als pro-life, pro-family en vrijheid zoals van godsdienst, onderwijs en veiligheid in een slank overheidsmodel belangrijke toetsstenen.
Recht tot vrije schoolkeuze
Als we in dit licht kijken naar resultaten van Trumps presidentschap zijn er veel positieve zaken bereikt. Met de benoeming van zo’n 200 conservatieve federale rechters en twee bij het Hooggerechtshof blijft de (grond)wetstekst leidend en beschermd tegen interpretatie naar de waan van de dag. Dat heeft gevolgen voor uitspraken voor bescherming van het leven, huwelijk en gezin. In het onderwijs is hard gewerkt richting een recht voor ouders en kinderen tot vrije schoolkeuze. De rol van de overheid werd ingeperkt door een grote belastinghervorming. Zaken als het erkennen van Jeruzalem als hoofdstad van Israël, opzegging van de nucleaire deal met Iran, aanpak van China en herinvestering door Navo-partners laten we even buiten beschouwing.
Typerend was dat op dag 1 de inzet van Amerikaanse buitenlandse hulpgelden ook ongeboren leven beschermde. Ook werd de ‘wc-wet’ van Obama ingetrokken, zodat jongens en meisjes in douche- en kleedkamers op scholen niet meer op elk moment blootgesteld konden worden aan iemand die zich identificeerde als van het andere geslacht.
Zeker deze laatste punten raken aan de diepe verdeeldheid van het land, en de botsende en tegengestelde waarden en wereldbeelden van progressieven en conservatieven, van Democraten en Republikeinen. Bij hun recent gehouden nationale conventies kwamen de verschillen duidelijk tot uiting. Democratische sprekers splitsten de samenleving eerst op in groepen als: zwarten, blanken, inheemsen, latino’s, Aziaten, maar ook tieners, vrouwen, lgbt. Dit soort groepen zouden gelijke rechten voor de wet missen. Systematisch racisme en ongelijkheid zouden velen van hen treffen. De Black Lives Matter-kaart werd door vrijwel alle Democratische sprekers ingezet. Trump zette daartegenover in met: “We zijn één nationale familie. En we zullen elkaar altijd beschermen, liefhebben en verzorgen.” Hiermee verenigt hij alle Amerikanen als allen gelijk voor de wet.
Ongemakkelijke waarheid
Trump en de zijnen lijken uit te gaan van een wereldbeeld waarin een mens enerzijds onaantastbare waardigheid heeft met gelijke aanspraak op grondrechten. Anderzijds is er de erkenning dat de mens imperfect is en geneigd tot het kwaad en het misbruiken van macht. Deze ongemakkelijke waarheid is ook de reden voor invoering van checks and balances via scheiding der machten.
Bij de Democraten lijken deze kernwaarheden te worden verworpen, ingewisseld of geherdefinieerd, zodanig dat iedere groep of individu het recht heeft om voor zichzelf te beslissen wat zijn eigen waarheid is. Deze geclaimde of ervaren waarheden moeten vervolgens door een ieder worden geaccepteerd. Wie niet meegaat in deze identiteitspolitiek wordt weggezet als xenofoob, racistisch, homofoob, islamofoob, rechtsextreem en deplorabel. Zo wordt onder de dekmantel van sociale gerechtigheid ‘voor allen’ onvrijheid opgelegd. Een cancel culture, waarbij het hele systeem moet worden ontmanteld en een eind moet komen aan veronderstelde white supremacy. Echter, het probleem zit niet in het systeem, maar in de mens.
Lees ook:
Een vermoeide Trump blikt terug op zijn successen en waarschuwt tegen ‘de linkse chaos’
In een lange, met superlatieven doorspekte toespraak sloot Donald Trump de Republikeinse conventie in Washington af. Met de Verenigde Staten lijkt het onder zijn presidentschap beter dan ooit te gaan.
Biden: ‘Ik zal een president voor alle Amerikanen zijn’
Joe Biden wil, als hij in november gekozen wordt tot Amerikaans president, een leider zijn die het land verzoent en beloofde de Verenigde Staten uit de duisternis van tegenstellingen te halen waarin het nu verkeert. Biden accepteerde met zijn speech op de laatste dag van de Democratische Conventie, officieel de nominatie als presidentskandidaat van zijn partij.
