Thieme’s voorstel om ritueel slachten te verbieden, speelt in op moslimhaat en oeroud antisemitisme

Sinds begin 2018 is een nieuw protocol voor ritueel slachten van kracht. Hiermee wordt gegarandeerd dat in Nederland ritueel slachten volgens joods en islamitisch gebruik toegestaan blijft. Essentieel voor wie alleen vlees kan eten dat koosjer of halal is geslacht. Deskundigen uit de joodse en de islamitische gemeenschap hebben hierbij eendrachtig met het ministerie van economische zaken samengewerkt, nadat een initiatiefwet van Marianne Thieme in 2011 voor een totaalverbod op onbedwelmd slachten weliswaar door de Tweede Kamer was aangenomen maar in de Eerste Kamer alsnog sneuvelde. Nu die aangescherpte regels zijn ingevoerd, probeert de Partij voor de Dieren (PvdD) het opnieuw.

Marianne Thieme blijft daarbij doorgaan met het beweren van onjuistheden. Zo stelt zij in NRC Handelsblad dat ‘bij ritueel slachten het meer dan twee minuten kan duren voor een dier het bewustzijn verliest’. Pertinent onjuist, omdat in het protocol — na heel veel onderzoek — een grenswaarde van 40 seconden wordt gehanteerd.

Het dier verliest bij een goed uitgevoerde halssnede al na enkele seconden het bewustzijn, doordat de hersenen acuut geen bloed en zuurstof meer krijgen. Duurt bewustzijnsverlies langer dan die grenswaarde van 40 seconden dan is het dier niet meer koosjer of halal en wordt het aan de 99 procent gewone slachtdieren toegevoegd.

Misleidend

De terminologie die de PvdD hanteert, heet ‘verdoven’. Onverdoofd slachten mag niet van haar schare gutmenschen. ‘Verdoven’ suggereert dat dieren een spuitje krijgen en dan niets meer voelen. Een schandelijk misleidende term. Dieren die voor de gewone slacht naar het slachthuis gaan, krijgen een schietmasker op en een kogel door hun kop. Niks verdoven of bedwelmen.

Wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe vaak dat misgaat en het dier krijsend en kermend verder wordt afgemaakt, legt Thieme niet op tafel.

Ook vermeldt zij niet dat het minutenlang kan duren voordat deze zogenaamd bedwelmde dieren bewusteloos en uit hun lijden zijn. Ook zien we geen PvdD-filmpjes op de tv over ‘gewone slachtpraktijken’.

Zowel bij de joodse als bij de islamitische gemeenschap geldt dat dieren vóór de rituele slacht helemaal gezond moeten zijn, vooraf geen stress mogen beleven en daarom, na gegeten en gedronken te hebben, in alle rust naar het slachthuis gaan. Inzet is zo min mogelijk lijden.

Gebroken poten

Kom daar eens om bij de gewone slacht. Het gekrijs van de dieren, door hun kop geschoten maar nog niet helemaal bewusteloos, slaat over op de bepaald niet dove dieren die verderop worden aangevoerd. Die worden zo onder stress het slachthuis ingedreven, en niet zelden met gebroken poten erin geslagen.

Het EVRM (Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens) stelt dat minderheden rechten hebben bij onderwerpen die voor hun gemeenschap van essentieel belang zijn. Rechten, die niet zomaar mogen worden afgenomen, ook niet wanneer de meerderheid een andere mening is toegedaan. In 2011 was dat een van de doorslaggevende argumenten in de Eerste Kamer bij het verwerpen van Thieme’s initiatiefwet.

Onderbuikgevoelens over minderheden, over mensen die je niet kent en waarover je weinig weet zijn makkelijk te organiseren. Deze initiatiefwet speelt in op moslimhaat en oeroud antisemitisme, allemaal onder de dekmantel van dierenliefde. Natuurlijk zijn rechtse of linkse populisten niet allemaal joden- en moslimhaters.

De tweede poging om ritueel slachten in Nederland te verbieden zal met harde argumenten om zeep moeten worden geholpen. Eén ervan is het misleidende gebruik door Marianne Thieme van de term ‘verdoven’ consequent en steeds opnieuw onderuithalen.

Lees ook: Marianne Thieme wil ritueel slachten nu echt verbieden

Marianne Thieme (PvdD) blijft het proberen. Zes jaar nadat haar wetsvoorstel om onverdoofd slachten te verbieden werd verworpen door de Eerste Kamer, dient ze een gelijksoortig voorstel in.