ColumnStevo Akkerman
Reserveer de term ‘klimaatgekkies’ voor de grote vervuilers en hun politieke beschermers
Ik was even over de vloer bij iemand die het beste voorheeft met de planeet, iets wat ik over mezelf niet kan zeggen, ik heb het hooguit goed voor met de planeet. Hoe dan ook, we kwamen via de kwestie van de gescheiden afvalinzameling te spreken over de berg plastic die je opgedrongen krijgt in de supermarkt.
Probeer er maar eens aan te ontsnappen, riep ik, alleen al een potje hummus is van plastic – het was het eerste dat me te binnen schoot. Ja, zei mijn gesprekspartner, wijzend naar het fornuis, daarom heb ik dus dat pannetje kikkererwten opstaan, ik maak mijn eigen hummus. Duidelijk een klimaatgekkie.
Toen las ik de volgende ochtend dat de productie van wegwerpplastic alleen maar toeneemt: 139 miljoen ton in 2021, 6 miljoen ton meer dan in 2019. Producenten spreken wel graag over recycling, maar de hoeveelheid gerecycled plastic groeide de afgelopen jaren vijftien keer zo langzaam als het ‘fossiele’ plastic, meldde Trouw.
Wie zijn dan de klimaatgekkies?
“De giganten op het gebied van fossiele brandstoffen pakken het probleem van plastic niet aan – integendeel, ze produceren nog meer van een product dat onze mensen en onze planeet bedreigt”, concludeerde het onderzoek. Wie zijn dan de klimaatgekkies?
Vervolgens struikelde ik – en ik beperk me hier tot de afgelopen twee dagen – over een bericht over de prijs van biologische groenten. Bij RTL Nieuws liet het Biologisch Conserven Comité zien dat Albert Heijn voor een potje ‘gewone’ doperwten 1,19 euro rekent en voor een potje biologische doperwten 2,25 euro.
Jawel, beide wegen 150 gram. Maar ‘biologisch’ wordt gezien als elitair en luxe, dan kun je er meer voor vragen, constateren de bioboeren. Waarbij een onderzoeker van de Universiteit Wageningen aantekent dat de prijzen anders zouden liggen als alle schade voor het milieu zou worden doorberekend in de consumentenprijs – nu wordt die doorgeschoven naar alle belastingbetalers of naar volgende generaties. Wie zijn dan de klimaatgekkies?
Bedrijven beloven meer bos dan de wereld kan bergen
Veel grote bedrijven, zo berichtte Trouw, reppen van bio en groen en duurzaam door te wijzen op hun CO2-compensatie; door te investeren in bossen – die klimaatwinst opleveren – hoeven ze hun vervuilende activiteiten niet of minder te reduceren. Dit is zo populair dat er nu al meer bos is beloofd dan de wereld kan bergen, bovendien is de opbrengst van al dat bos onvoldoende om ‘klimaatneutraal vliegen’ (American Airlines) of ‘klimaatneutraal tanken’ (Shell) te kunnen waarmaken. Wie zijn dan de klimaatgekkies?
Ook las ik dat het kabinet nog geen één keer de eigen klimaatdoelen heeft gehaald, alleen in 2020, maar dat was ‘dankzij’ corona. Inderdaad, dit gegeven kwam uit de mond van Jesse Klaver, een erkende klimaatgekkie. Maar het Planbureau voor de Leefomgeving en de Raad van State concludeerden hetzelfde.
En als we het stoken van kolen per 2025 zouden staken, want daar ging het Klaver om, zou dat 33 megaton aan CO2-uitstoot schelen, waarmee de achterstand in het halen van de klimaatdoelen grotendeels zou kunnen worden ingehaald. Wie zijn dan de klimaatgekkies?
Mijn voorstel is – u voelde het aankomen – dat we de term ‘klimaatgekkies’ voortaan reserveren voor de grote vervuilers en hun politieke beschermers. En wel met onmiddellijke ingang.
Drie keer per week schrijft Stevo Akkerman een column waarin hij de ‘keiharde nuance’ en het ‘onverbiddelijke enerzijds-anderzijds’ preekt. Lees ze hier terug.